Sommige albums, daar luister je naar en daar denk je van, waar gaat dit over? Soms negatief, soms positief. Bij de debuut EP van Archaeopteris uit Frankrijk heb ik dat eigenlijk vanaf de eerste zestien seconden dat ik het hoor, op de positieve manier. ‘Vision Chaotiques D’un Songe Halluciné’ is de titel en bevat daarmee gelijk de namen van de twee nummers die deze EP rijk is.

Dit scharen onder black metal is even een zaak van gemakzucht, om een basis aan te geven. Het zijn dan ook alleen maar de ultrasnelle drums en gezichtsmeltende gitaren – dat geluid dat je doet denken aan een horizontale sneeuwstorm – die dat rechtvaardigen. Oh, en de vocalen. Die zijn met name laag grommend, maar dan ook weer hoog schreeuwend. Archaeopteris komt daarnaast op de proppen met een boel samples, effecten en hele interessante muzikale wendingen. Zoveel dat ik voor de eerste keer sinds in recenseer de term avant-garde ga gebruiken terwijl ik ook daadwerkelijk weet wat het betekent.

Experimenteel en gedurfd, Archaeopteris brengt ons zinderende geluiden die niet zouden misstaan in een black metal ruimte opera. Het gaat alle kanten op, maar wel op een goede, gecontroleerde manier. Death is nog iets wat we hierop kunnen plakken, gewoon om een indicatie te geven van waar alle chaos heenstuwt. Het woord gecontroleerd is belangrijk, want dat toont aan dat het niet gewoonweg getimmer en gepingel is wat hier gebeurt. Er zit wel degelijk structuur in en als ‘Vision Chaotiques D’un Songe Halluciné’ slechts een debuut EP is, dan ben ik op een goede manier bang voor wat ons nog te wachten staat. Laat deze mensen alsjeblieft heel snel een volledig album maken!