Lords of Metal
Arrow Lords of Metal

Arch Enemy, In Flames, Soilwork in Mainstage, ‘s Hertogenbosch – 13 oktober 2024

” Natuurlijk gaat de meeste aandacht uit naar de altijd fraai ogende zangeres Alissa White-Gluz die haar imposante blauwe haardos meermaals flink laat wapperen tijdens de instrumentale stukken”
Arch Enemy- ‘s Hertogenbosch - 13 oktober 2024-© Hans Lievaart
Het mag best wel een luxe genoemd worden om drie Zweedse klassebands op dezelfde avond op het podium te mogen verwelkomen. Op deze zondagavond in de Mainstage worden de liefhebbers van melodieuze death metal dan ook erg verwend als Soilwork, In Flames en Arch Enemy de contreien van ’s Hertogenbosch aan doen om hun podiumkunsten te vertonen. Dat deze bands populair zijn blijkt wel uit het feit dat er een ongelofelijke lange rij vol met de meest onmogelijke bochten op de parkeerplaats staat, wachtend om de zaal te betreden. De Mainstage is dan ook nagenoeg uitverkocht en gelukkig is bijna iedereen op tijd binnen om openingsact Soilwork deze heerlijke muzikale avond af te zien trappen.
31 oktober 2024 I Tekst: Sjak Roks, fotografie: Hans Lievaart

Het doet enigszins vreemd aan om de veteranen van Soilwork als eerste band te mogen begroeten, want deze rondom zanger Björn “Speed” Strid geformeerde formatie heeft zijn sporen in de muziekscene al lang verdiend. Gelukkig voelen ze zich niet te groot om voor beide co-headliners In Flames en Arch Enemy te openen want zeg nou zelf, we hadden het veel slechter kunnen treffen. Gedurende de veertig minuten speeltijd die Soilwork heeft gekregen combineren ze nieuw materiaal met oude klassiekers en die mix wordt door het enthousiaste publiek op waarde geschat. Tijdens het eerste nummer ‘Stabbing The Drama’ is het nog even zoeken naar de juiste geluidsafstellingen, maar die heeft de geluidstechnicus van dienst gelukkig snel gevonden. Frontman Strid wisselt moeiteloos tussen brute grunts, ijzingwekkende screams en krachtige cleane zang en bewijst een prima zanger en entertainer te zijn. De nummers worden muzikaal lekker ingekleurd door de fraaie solo’s van beide gitaristen Sylvain Coudret en Simon Johansson, waardoor nummers zoals ‘Exile’, ‘Spirit Of No Return’ en ‘The Ride Majestic’ lekker wegluisteren. Tot aan afsluiter ‘Stålfågel’ heeft het publiek zijn waardering slechts geuit met een beleeft applaus na elk nummer, maar bij de afsluiter van de set zien we ook de eerste crowdsurfers langs vliegen. Soilwork zorgt in ieder geval voor een prima start van de avond, maar dat hadden we van een band met zo’n schat aan ervaring ook wel verwacht.

Setlist Soilwork:

  1. Stabbing The Drama
  2. Arrival
  3. Exile
  4. Distortion Sleep
  5. Spirit Of No Return
  6. Overgivenheten
  7. Death Diviner
  8. The Ride Majestic
  9. Stålfågel

Dat Soilwork de aanwezigen goed heeft opgewarmd blijkt wel uit het feit dat het dak er vanaf het allereerste nummer van In Flames finaal af gaat, figuurlijk gesproken dan. Eerlijk gezegd ben ik zelf meer een liefhebber van het oudere werk van dit vijftal, maar met de laatste platen is de band zeker in staat geweest om een nieuw publiek aan te boren zonder de oude fans te verliezen en dat is bijzonder knap te noemen. Gedurende zo’n vijfenzeventig minuten worden de aanwezigen getrakteerd om een bijzonder smaakvolle mix van oud en nieuw materiaal. Vanaf het moment dat het grote doek naar beneden gaat en opener ‘Cloud Connected’ ingezet wordt, ontstaan er op diverse plaatsen in de zaal moshpits terwijl ook de inmiddels opgewarmde crowdsurfers hun weg richting podium weer gevonden hebben. Zanger Anders Fridén ziet het met een tevreden glimlach aan en spoort de fans middels de slogan “Let’s keep those bodies coming” nog eens extra aan. De frontman is trouwens uitstekend bij stem en zijn sympathieke podiumpresentatie zorgt voor een goede band met de fans. Nummers zoals het oudje ‘Food For The Gods’ en de nieuwere tracks ‘Meet Your Maker’ en ‘I Am Above’ zorgen voor uitbundige reacties en eigenlijk geldt dat voor de gehele set die In Flames ten beste geeft. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet verwacht had dat deze Zweedse band zo populair zou zijn, zeker daar In Flames op plaat in mijn beleving niet zo bijzonder klinkt. De vijf kwartier zijn dan ook in no-time voorbij en daarin heeft de band zijn reputatie als prima live-act moeiteloos waargemaakt.

Setlist In Flames:

  1. Cloud Connected
  2. Take This Life
  3. Deliver Us
  4. Paralyzed
  5. In The Dark
  6. Voices
  7. Food For The Gods
  8. Coerced Coexistence
  9. Trigger
  10. Only For The Weak
  11. Meet Your Maker
  12. State Of Slow Decay
  13. Alias
  14. The Mirror’s Truth
  15. I Am Above
  16. My Sweet Shadow

Na het prima optreden van In Flames moet hoofdact Arch Enemy echt aan de bak om dit te overtreffen. De band begaat enigszins een valse start als de intro-tape met de Motörhead-klassieker ‘Ace Of Spades’ pas een kwartier na de geplande aanvangstijd afgespeeld wordt. Als een uitstekende versie van ‘Deceiver, Deceiver’ ingezet wordt is het publiek de opgelopen vertraging al weer vergeten en wordt het door In Flames ingezette feestje gewoon doorgezet, alsof er geen ombouwpauze is geweest. Of het nu aan het late aanvangstijdstip ligt of aan het feit dat In Flames toch een grotere fanschare heeft weet ik niet, maar het valt wel op dat het in de Mainstage bij de afsluiter van de avond aanmerkelijk minder druk is. Door het vele toeren is Arch Enemy natuurlijk een echte geoliede machine geworden, waardoor de band wel op moet passen dat een en ander niet wat plichtmatig over gaat komen. Gelukkig trapt Arch Enemy niet in deze valkuil en zetten onze Zweedse vrienden een erg goed optreden neer. Mede door het wederom uitstekende geluid is het genieten geblazen van nummers zoals ‘The World Is Yours’, ‘The Eagle Flies Alone’, mijn persoonlijke favoriet ‘War Eternal’ en de oudjes ‘As The Pages Burn’ en natuurlijk ‘Nemesis’. De nieuwe gitarist Joey Concepcion speelt alsof hij al jaren bij de band zit en vormt met bandleider Michael Amott een uitstekend duo op de zes snaren. Natuurlijk gaat de meeste aandacht uit naar de altijd fraai ogende zangeres Alissa White-Gluz die haar imposante blauwe haardos meermaals flink laat wapperen tijdens de instrumentale stukken. Ook vocaal staat ze haar mannetje en laat ze geen steken vallen, ondanks het feit dat ze af en toe als een op hol geslagen speelgoedkonijn over het podium rent. Met ‘Dream Stealer’ en ‘Liars & Thieves’ krijgen we twee nieuwe nummers te horen, die erg overtuigend klinken en die ons doen snakken naar de volgend jaar te verschijnen nieuwe plaat ‘Blood Dynasty’. Door de wat verlate start begint de zaal tegen het einde van de set al leeg te stromen, daar vele mensen de laatste trein moeten halen. Jammer, maar dat doet niets af aan het feit dat Arch Enemy eens te meer bewijst live zeker tot de top van de melodieuze death metal te behoren. Het publiek is deze avond de grote winnaar want alle drie de acts laten een uitstekende indruk achter. Zo’n avondje Zweedse metal mag van mij wel wat vaker georganiseerd worden!

Setlist Arch Enemy:

  1. Deceiver, Deceiver
  2. The World Is Yours
  3. House Of Mirrors
  4. My Apocalypse
  5. Dream Stealer
  6. War Eternal
  7. Liars & Thieves
  8. The Eagle Flies Alone
  9. First Day In Hell
  10. As The Pages Burn
  11. Sunset Over The Empire
  12. No Gods, No Masters
  13. Nemesis
  14. Fields Of Desolation

Social media