Apostolica wordt aangekondigd als een internationaal gezelschap dat omringd wordt door mysterie. Vier gemaskerde profeten die ook niet vies zijn van verkleedpartijen en body painting. We ontdekten dat twee ervan alvast Italiaans bloed hebben, gitarist Isaia en drummer Malachia. ‘Haeretica Ecclesia’ is het debuutalbum waarop men ten strijde trekt tegen geestelijke slavernij. De antiklerikale teksten zouden vertrouwen en hoop bij de fans moeten teweegbrengen in deze verdorven wereld.

Oeps! Luisteren we naar een onbekend nummer van Powerwolf tijdens ‘Sanctus Spiritus’? Latijn, orgel (wie speelt nou toch die dekselse keyboards? Dat is nergens vermeld en het album bulkt ervan), kloeke koren en orkestratie. Dit is vlotte power metal zoals we het ook van Sabaton kennen, want nummers als ‘The Sword Of Sorrow’ en ‘Redemption’ doen ons dan weer aan de Zweden denken. Het flitsende gitaarwerk van Isaia mag er zijn en de refreinen nodigen allemaal uit tot meezingen uit volle borst. Alleen de schuurpapieren stem van Ezekiel is een zwakke schakel. Je hebt de neiging om de keel te schrapen om hem zuiver te laten zingen. Meestal kunnen we er mee leven, maar in ‘Thanatos’ en ‘The Doom’ vliegt hij toch echt uit de bocht. Spijtig, want net die twee nummers zijn instrumentaal juist interessant vanwege de geijkte platgetreden paden even verlaten. Samenvattend kunnen we stellen: wie nog meer vlotte power metal wil in de stijl van Powerwolf en Sabaton, heeft hier een aantal deunen om feest te vieren, al is het wel een divisie lager waar Apostolica in speelt.