Apogee is het solo project van de Duitse multi-instrumentalist Arne Schäfer, die je misschien kent van de band Versus X. Bijzonder aan dit project is dat Schäfer alle muziek heeft geschreven en opgenomen, met uitzondering van de drums waarvoor de hulp van Eberhard Graef werd ingeroepen. Het eerste solo album zag het levenslicht in 1995 onder de naam ‘The Border Of Awareness’, daarna kwamen er nog drie andere platen uit waarvan het laatste wapenfeit, ‘The Garden Of Delights’, alweer zeven jaar geleden werd uitgebracht. Dit jaar verschijnt Schäfer’s vijfde solo album, ‘Endurance Of The Obsolete’.

De muziek van Apogee doet denken aan Gentle Giants, Spock’s Beard,en The Tangent. Progressieve rock met focus op melodie maar met af en toe wat technische stukjes. Op zich is het heel knap dat één muzikant, met enkel de hulp van een drummer, dit soort muziek weet te maken. Dat er geen band is mis je dan ook in eerste instantie niet. Toch is Schäfer niet de eerste die in zijn eentje een album heeft gemaakt, en die anderen deden dat wel beter. Dan denk ik bijvoorbeeld aan Andy Tillison (The Tangent) en Arjen Lucassen (Ayreon). De liedjes zelf zijn niet slecht maar missen soms wel een rode draad en zijn wat eentonig, maar op zich zijn ze niet verkeerd. Uiteindelijk gaat het mis bij de vocalen en de mix, die beiden onder gemiddeld zijn. De zang is heel karaktervol maar het is duidelijk dat Schäfer geen echte zanger is, hierdoor moet je echt van zijn stemgeluid houden om het aangenaam te vinden. Ook zijn de zanglijnen niet altijd even bijzonder, hoewel de a capella stukken zeker niet slecht zijn bedacht en uitgevoerd. Wat betreft de mix, daarvan hoor je duidelijk dat het low-budget en zelf is gedaan, vooral het geluid van de keyboards en gitaar is vaak niet echt goed waardoor er weinig beleving in het album zit.

Hoewel ik het bijzonder knap vind dat Schäfer in zijn eentje een album heeft gemaakt is het resultaat niet bijzonder genoeg. Met een échte zanger en een goede mix had er meer beleving in het album kunnen zitten die net het verschil hadden kunnen maken. Misschien was het dan nog steeds geen topper geweest, maar dan had de muziek zeker meer mensen aangesproken. Schäfer mag trots zijn op zijn prestatie, maar het zal geen potten breken.