Na de fantastische albums ‘Tsar’ en ‘Kingslayer’ is het nieuwste project van muzikaal genie Victor Smolski toe aan album nummer drie. Dat ‘Rush Of Death’ een ander album zou worden dan zijn voorgangers was al lang duidelijk. Immers waren zangers David (Pink Cream 69) en Andi (Brainstorm) vertrokken en deze mannen waren behoorlijk bepalend voor het geluid van de band. Victor haalde echter oud Gun Barrel zanger Patrick Sühl en Gamma Ray livezanger Frank Beck binnen en heeft de tijd genomen voor het album ‘Rush Of Death’. Op dit album vergelijkt hij Formule 1 racen met gladiatorengevechten in het oude Rome. Fans weten dat Smolski naast een begaafd gitarist en componist ook een verdienstelijk potje kan racen, en ook een gezonde fascinatie voor geschiedenis heeft.

“Drivers, start you engines!” Dat zijn de krachtige woorden waarmee het album middels het nummer ‘Predator’ wordt afgetrapt. Het gitaarwerk en de manier van componeren van Smolski zijn direct herkenbaar en alle fans van Rage en consorten zullen direct in hun element zijn bij dit huzarenstukje Duitse metal. De zang is meer dan in orde, toch kan ik een teleurstelling over het ontbreken van David en Andi niet verbergen, want deze twee hadden samen toch meer dynamiek dan Frank en Patrick dat hebben. Gelukkig is Jeanette van Lingua Mortis Orchestra nog wel steeds van de partij! Met een basloopje als intro is de titelsong het volgende nummer wat we mogen horen. Hier horen we het duidelijkst de inspiratie van het formule 1 racen in de tekst en ook de gitaarsolo is weer om van te smullen. Opvallend is dat die eerste twee nummers volledig vrij zijn van orkestratie, maar na een interlude komt daar met ‘Soiled Existance’ verandering in. Het zijn het Inspector Symphony Orchestra en het Ensemble Virtuoso die de symfonieën op dit album hebben opgenomen. Dit deel van het album heeft echt de “Suite Lingua Mortis” glans, en doet denken aan die hoogtijdagen van Rage en LMO! Dit deel van het album focust meer op de gladiatoren en heeft meer het gevoel van de eerste twee albums dan het eerste deel van het album. Daarbij hoort natuurlijk ook een dramatisch gesproken stuk en daar krijgen we er met ‘The Human Essence’ eentje van. Dit loopt over naar het grootste stuk van het album ‘Satisfied’, waarin het gruwelijke bestaan van de gladiatoren nog maar eens benadrukt wordt. Vooral het Rage album ‘Speak Of The Dead’ komt hierbij op. Met ‘Blink Of An Eye’ gaan we terug naar de meer rechttoe rechtaan Duitse metal, en met het gitaarwerk van Smolski is dat absoluut geen straf. Op dit laatste deel van het album worden het racen en de gladiatoren met elkaar versmolten. Het meest duidelijk is dat op afsluiter ‘Like A Machine’, want het minutieus de routine volgen is volgens Victor in beide beroepen een zaak van leven en dood.

Dit is duidelijk een ander album geworden als de eerste twee Almanac albums en dat is in zekere zin verfrissend. Het uitzonderlijk hoge niveau van ‘Tsar’ en ‘Kingslayer’ wordt hiermee echter niet gehaald, en dat is ook zeker een gevolg van de zangerswissel. Victor Smolski heeft echter nog nooit een slecht album uitgebracht en dat gebeurt met ‘Rush Of Death’ ook zeker niet. Dit is een Duitse metalplaat van hoog niveau en is daarmee verplichte luisterkost voor als je fan bent in het genre, en zeker als onder je favoriete bands Rage hebt genoteerd.