Melissa Bonny is niet een naam die iedereen iets zal zeggen, ze is zangeres van de elektro-metal band Rage Of Light waarin zowel een mooie cleane stem als een verdienstelijke grunt laat horen. De interesses van Melissa liggen blijkbaar breder dan trance met een drumstel, want met Ad Infinitum zet ze haar eerste solo-stap in de wereld van de symfonische metal. Het album ‘Chapter I: Monarchy’ neemt je mee door een stuk geschiedenis, gedragen op de begaafde zangstem van Melissa.

Het openende ‘Infected Monarchy’ leert dat Melissa deze stap geen minuut te laat heeft gezet. Haar prachtige volle stem is geknipt voor dit genre! Het nummer zelf klinkt nog wat chaotisch en een beetje teveel van alles over elkaar heen. ‘Marching On Versailles’ leunt wat meer op de gitaren dan op de symfonie en dit legt het gelijk een stuk lekkerder in het oor. Het is vooral Epica waar ik hier de vergelijking mee wil trekken, mede omdat Melissa zich hier ook van haar death growl bedient. Qua songwriting wil Ad Infinitum nog niet tippen aan de groten in deze tak van sport, zoals het eerder genoemde Epica. Daarvoor wordt er op muzikaal vlak net iets teveel gerecycled van diezelfde grootheden, sommige riffs en melodielijnen komen wel heel letterlijk uit bestaande nummers.

Dat betekend niet dat je als fan van deze bands dit plaatje zomaar aan de kant moet schuiven. Alleen vocaal al is dit een band om goed in de gaten te gaan houden. Luister maar naar het eerder genoemde ‘Marching On Versailles’ of haar veelzijdige zang op ‘Fire And Ice’ en ‘Revenge’. Dit is een zangeres die met wat meer oefening in songwriting wel eens heel groot kan gaan worden, de aanmoedigingsprijs dus!