Abiotic is een band die volgens de officiële kanalen deathcore speelt. Nu vind ik dit zelf een beetje een doodlopende straat- genre, want daar is weinig vernieuwends te vinden over het algemeen. De stijl is gebonden aan bepaalde spelregels qua stijl en iedereen die daar buiten de lijntjes probeert te kleuren wordt bijna direct uit het genre geschopt door de puristen.

Abiotic uit Florida  is net als een band als Thy Art Is Murder net even wat anders. En dat anders laat zich vooral horen in de manier waarop songs begrijpelijk worden gemaakt. Het is niet vanaf de start vol gas naar 100 km/uur en af een toe een verkeersdrempel nemen (lees:breakdown inbouwen). Er is variatie in tempo en bruutheid. Met name de gitaren klinken enorm gaaf, de sound is goed, maar vooral de riffs zijn zodanig opgebouwd dat er duidelijk te volgen lijn is die je aandacht bij de songs houdt. Na het oosterse openingetje met de naam ‘Natsukashi’ is direct duidelijk met het titelnummer ‘Ikigai’ dat ABiotic je smoelwerk er af wil smelten, maar wel met beleid zodat je er langer van kan genieten. Lekkere zang die prima binnen het ritme van de song past en heerlijk riffwerk. Technisch is het niveau heel hoog, dus misschien valt de band niet binnen de deathcore, maar gewoon in de categorie Archspire, de technische death metal zullen we maar zeggen. Elk navolgend nummer is een klein, keihard verhaaltje met een kop en een staart dat je meerdere keren moet horen om de essentie te begrijpen, maar dan zit het ook gebeiteld in je kop en heb je zowaar bewondering weten op te brengen voor een deathcore band met stijl. Abiotic is de naam en ‘Ikigai’ is het album, ga die maar eens beluisteren als je denkt dat je oren het aankunnen. Wees bereid een sonisch avontuur aan te gaan.