Duitse thrash metal goden Kreator laten weer van zich horen, vijf jaar na voorganger ‘Gods Of Violence’. We herinneren ons nog dat we toen ons interview openden met de verzuchting dat de wereld er sinds ‘Phantom Antichrist’ niet op verbeterd was. Een coronacrisis en een oorlog in de achtertuin later kunnen we moeilijk stellen dat er verbetering op komst is. Zanger/gitarist Mille Petrozza is zich altijd bewust geweest van de wereld om zich heen en ziet haat dan ook om zich heen grijpen. De titel van het vijftiende album van het – stilaan erg internationale – viertal is dan ook onverbloemd ‘Hate Über Alles’.

Sinds ‘Phantom Antichrist’ in 2011 het volgende decennium inluidde, is Kreator terug in grote vorm. Hun kern blijft rebelse thrash metal, maar toch kruidt men dit met genoeg interessante hooks en breaks, zodat je zeker niet kunt spreken van eentonigheid. Ook Kreator had meer tijd om de nieuwe songs te laten rijpen en desgewenst te verfijnen tot alles perfect was. Nieuwe bassist is de sympathieke Fransman Frédéric Leclercq die we in het verleden als DragonForce bassist leerden kennen. Samen met opperhoofd Mille schreef hij zelfs al mee aan de afsluiter ‘Dying Planet’. Dat kan een veelbelovende samenwerking worden.

We kunnen spreken van een pienter opgebouwd album dat van start gaat met een filmische intro als knipoog naar Ennio Morricone en westernfilms uit de oude doos. Maar deze mijmeringen worden pardoes van tafel geveegd als het woedende titelnummer – met de kernzin ‘hate is the virus of this world’ – losbarst. Al even overdonderend is ‘Killer Of Jesus’. De scherpe vocalen van Mille en de melodieuze solo’s van gitarist Sami Yli-Sirniö staan als een rots in de branding. Het contrast tussen de overrompelende snelheid en de klassieke toets in het gitaarwerk is ook na tal van decennia een lust voor het oor. Het snibbige ‘Strongest Of The Strong’ leerden we al kennen als single, terwijl het vlotte uptempo ‘Become Immortal’ tot onze favorieten behoort, mede dankzij het thema van je leven overlopen en de slagzin ‘remember where you came from.’ Het nummer zal het live zeker goed doen, omdat het eveneens het samenhorigheidsgevoel aanwakkert met enige samenzang. ‘Midnight Sun’ heeft een primeur. Voor het eerst horen we Mille samen met een vrouw een song zingen. Sofie Portanet is de naam, wonende in Berlijn waar het album deels opgenomen is. Verwacht echter niet dat de band hierdoor minder stevig klinkt. ‘Demonic Future’ is opruiend en wild, chaotisch door zijn apocalyptisch toekomstbeeld. Mooi dat ‘Pride Comes Before The Fall’ ingeleid wordt door enige zachte zang, vooraleer de uitbarsting leidt tot flitsend gitaarwerk. Toch zijn er ook slepende passages in dit nummer. ‘Dying Planet’ is dreigend en wordt ook chaotisch, maar het wordt gedragen door enige solo’s en een duister gesproken stuk. Op die manier bouwt Kreator toch wel enige afwisseling in tussen de Spartaans strakke voortvarendheid. ‘Hate Über Alles’ is een plaat de naam Kreator waardig. Elk fragment van de typische sound is terdege uitgespit om tot een bevredigend resultaat te komen.