Als je als band je album ‘Stargazers’ noemt leg je de lat immens hoog.  Althans, zo werkt dat bij mij. De namen van Rainbow en Ronnie James Dio ploppen direct op in mijn grijze massa bij het lezen van de bio bij dit album van de Russische band Drop Of Heart. Geheel ten onrechte: deze band maakt melodieuze death metal. Of probeert dat.

‘Echoes’ opent nog als een symfonisch stuk, maar na dat veelbelovende begin (we horen zelfs bongo’s) beukt de groep erin als een standaard death metal bandje. En hoewel de titels van de nummers Engels zijn, wordt er in het Russisch gezongen. Aangezien de kennis van de Russische taal niet mijn sterkste punt is, kan ik met de teksten dus niets. Kun je daar als luisteraar doorheen prikken, dan blijft er een matig death metal band over. De nummers liggen allemaal in elkaars verlengde en zijn (op de opener na) nergens spannend opgebouwd. Bij het beluisteren van dit album gaat mijn vinger automatisch na een paar tracks naar de ‘stop’ knop. Ik heb ‘Stargazers’ dan ook in etappes moeten beluisteren. De Russische taal is daar mede debet aan, het zingen in die taal lijkt totaal niet aan mij niet besteed te zijn. Dat heeft niet alleen te maken met het niet begrijpen van de teksten maar ook met de klank ervan.

Deze zelf uitgebrachte CD is daarom vooral leuk voor de plaatselijke markt, waarvoor het ook gemaakt lijkt te zijn. Ik kan er hoegenaamd niets mee. De titel van de vijfde track van het album vertegenwoordigt mijn gedachten nog het best: ‘Lull’. Lekker laten liggen.