Na acht jaar stilte is MagnaCult terug en hoe! Met ‘Lucis’ brengt de Nederlandse groove-deathmetalband een plaat uit die inslaat als een mokerslag. Die lange pauze was niet gepland: persoonlijke problemen, verslavingen en de pandemie zorgden voor vertraging. Maar uit die donkere periode ontstond iets krachtigs: een album vol energie, vastberadenheid en creativiteit. Dit is geen gewone comeback, dit is een statement. Vanaf de eerste seconde grijpt ‘Lucis’ je vast. De riffs zijn scherp, de drums verrassend en de vocalen klinken alsof ze alles willen verpletteren. Opener ‘Eternity’s Gate’ raast voorbij als een storm, terwijl ‘Darkest Truth’ bewijst dat ook een trager tempo keihard kan zijn. De instrumentale stukken ‘Lucis I’ en ‘Lucis II’ zorgen voor een beklemmende, bijna filmische sfeer. ‘Heartless’ verrast met semi-akoestische passages die de daaropvolgende explosies nog heftiger maken. Elk nummer is slim opgebouwd, met veel dynamiek en contrast. Bekijk trouwens ook hun videoclips eens want ook visueel werd er heel sterk uitgepakt wat van ‘Lucis’ een totaalervaring maakt.  MagnaCult bewijst met ‘Lucis’ dat ze niet alleen terug zijn, maar sterker dan ooit. Aan alle details werd gedacht. Zo werkte de band samen met Joost van den Broeck (Epica, Ayreon) voor de drumopnames en werd de mix gedaan door Matt Bayles die reeds zijn sporen verdiende bij toch wel grote namen zoals Mastodon en Pearl Jam. Acht jaar wachten was lang, maar elke seconde wordt dubbel en dwars terugbetaald. Dit album is meer dan muziek; het is een krachtige heropstanding.