Met dit vijfde studioalbum ‘The Ascendance’ richt Art Nation zich voor het eerst op de jacht naar internationaal succes. Eerder zetten ze stap voor stap in Scandinavië om van Art Nation een gekende naam te maken. Opgericht in 2014 in Gotenburg, brachten ze een jaar later hun debuut ‘Revolution’ uit. Nog een jaar later schreven ze het officiële lied voor de Ghotia Cup (soccer) en dat bracht hen op de nationale televisie en in grote arena’s. Verder onderhielden ze contact met iedereen door op tournee te gaan in Zweden met grotere bands als Nightwish, Twisted Sister en HammerFall. Ook op Sweden Rock stonden ze al op het podium. Ze gebruikten moderne kanalen als Spotify om Art Nation te promoten. Het lijkt me een echt uitgekiende strategie.

De melodieuze metal/hardrock klinkt al even uitgekiend, maar toch is het fijn om naar de elf songs van om en bij de vier minuten te luisteren. Dit zijn doorgewinterde muzikanten die aanstekelijke songs schrijven. De kern van de band bestaat uit zanger Alexander Strandell, een bekende naam op Zweedse televisie en radio, gitarist/producer Christoffer Borg heeft samengewerkt met o.a. Amaranthe, Anthrax en Evergrey. Ook bassist Richard Svärd heeft al met veel muzikanten gespeeld, o.a. thrash metal in Death Riders. Wanneer we de songs doorlopen is het een feest van herkenning. Alles klinkt supervlot, gladjes en blijft hangen na luttele luisterbeurten. Een vleugje Sabaton (opener ‘Set Me Free’), stampende rock, maar modern van aanpak met frivole toetsen (‘Thunderball’) en vurige gitaarsolo’s in bijna elke track. Bijzonder pakkend is ‘Runaways’ en de video ‘A New Beginning’ (over accepteren, je herpakken en verdergaan in plaats van in het verleden blijven hangen). De band ziet dit album dan ook als de meest complete brok muziek tot nu toe, waarbij deze songs de evolutie van de heren illustreert. Alexander heeft een vrij hoge stem, maar laat zich in de gevoelige songs kennen als even begenadigd in lagere tonen. De ballade ‘Julie’ is dan ook erg mooi en ook het begin van ‘Lightbringer’ is eerder gevoelig. In sommige songs brengen de hupse keyboards een dance vibe teweeg en de zang wordt soms aangezet met enige koorzang. Het totaalpakket hapt dan ook lekker weg en bij deze wordt hun debuutalbum eveneens opnieuw uitgebracht in een nieuwe versie. De bekwame DIY mentaliteit van deze heren zal hen geen windeieren leggen.