Heel de maand november was Virtual Symmetry op pad met Evergrey, maar spijtig genoeg waren de voorprogramma’s in december in Nederland en België andere bands. Dat neemt niet weg dat we alsnog wat aandacht willen schenken aan hun nieuwe, vierde studioalbum ‘Veils Of Illumination’ dat begin december in eigen beheer uitgebracht is. Voorlopig enkel fysieke exemplaren verkrijgbaar via hun website, want het is nog niet verkrijgbaar op digitale platforms. Dat komt later, voorlopig brengt de band maandelijks een nieuwe song uit en dit tot mei 2025 (digitaal).

Virtual Symmetry is een progressieve metal band uit het Zwitserse Lugano, maar het zijn allemaal Italiaanse muzikanten. De band werd in 2009 opgericht door gitarist Valerio Æsir Villa, maar de grootste bekende is zanger Marco Pastorino die we ook kennen van bands als Temperance, Serenity en de geheime parel Wonders. Virtual Symmetry is nog zo’n schier onbekende parel die meer succes verdient, want vorig album ‘Virtual Symmetry’ verscheen nog op Sensory, maar nu is het terug allemaal in eigen beheer.

Met de nieuwe krachten Andrea Gianangeli op drums sinds 2023 en nieuwe toetsenist Ruben Paganelli (in 2024) is het mogelijk dat Mark Bravi nog de keyboards ingespeeld heeft, maar het gaat om de muziek. Die is voortreffelijk gevat in zeven songs tussen de zes en negen minuten lang, plus een lange epic van twintig minuten om te besluiten. We gaan ervoor zitten en merken op dat de band weet te boeien. Marco Pastorino is natuurlijk een zuivere zanger die alle regionen aankan, al ben ik wat minder fan als hij krachtig en ruw excelleert. Dat klinkt te geforceerd, maar is dan ook een persoonlijke kanttekening. ‘Heart’s Resonance’ en ‘Canvas Of Souls’ zijn goed geproportioneerde composities die geslaagd spelen met harde en zachtere passages. Het materiaal wordt verfraaid door virtuoze solo’s op gitaar en keyboards. ‘Blades Of Inner Battles’ is meer doorjagend inclusief vet gitaarspel en kwieke achtergrondzang. Ook ‘The Quest Within’ klinkt dynamisch, terwijl ‘Echoes Of Silence’ een filmische start kent. De teksten over zelfontwikkeling en verlichting zijn doordacht en sensitief, de nuances zijn merkbaar wanneer de ballade ‘Whispers Of The Ancient’ aan de beurt is. Dit spel van mediumtempo naar een wildere tweede helft gebeurt eveneens in ‘Altar Of The Self’. En dan is er de mammoetcompositie ‘Eightfold Path’ waarin erg veel gebeurd. In het eerste deel wordt Marco’s zang geëchood door een vrouw, later volgen stevige riffs en solo’s die dan ook weer slepend worden. Er worden orkestrale arrangementen toegevoegd om naar de grote finale toe te werken, maar toch komt er uiteindelijk nog een uitval met gitaren en zelfs zang komt er nog eens aan te pas. We besluiten dat ‘Veils Of Illumination’ een heel sterk album is in de stijl van Circus Maximus, Seventh Wonder en DGM. Wie anders dan Simone Mularoni stond trouwens in voor mix en mastering? Het wordt tijd dat Virtual Symmetry opgepikt wordt door een groter label in 2025