Het Duitse Beieren heeft ons al heel wat interessante Viking/folk/black metal geschonken. Het is niet voor niets dat daar het jaarlijkse Ragnarök festival plaatsvindt met telkens een lijst bands waarvan ik wenste dat ze achter mijn hoek speelden. Kromlek was ooit één van hen. In hun strijdvaardig bestaan brachten ze een EP en twee albums uit: de EP ‘Kveldridur’ in 2005 en de volledige albums ‘Strange Rumours… Distant Tremors’ (2007) en ‘Finis Terrae’ (2011). De band ging uit elkaar in 2012, maar een jaar later kwamen ze nog even bij elkaar om twee concerten te spelen voor de 20^e verjaardag van Trollzorn Records. Het leek afgelopen, maar nu komt er als echt besluit uit het niets een dubbelalbum. Men legt er de nadruk op dat de release enkel het antwoord is op de niet aflatende wens van hun fans om het nieuwe materiaal dat men de laatste tien jaar geschreven had toch nog uit te brengen.

We vinden dan ook acht afgewerkte nummers op ‘III – III’. De band speelt Viking metal met invloeden uit black en melodieuze death metal. Er wordt veel afwisseling aangebracht in de episch klinkende songs, zodat deze grotendeels Duitstalige songs zullen inslaan bij fans van Wolfchant, Finsterforst of Menhir. Vooral het melodieuze gitaarwerk van NhévanN is bijzonder fraai. De songs krijgen ook meer diepgang door hun breaks, cinematische gelaagdheid en zowel zwartgeblakerde zang als morbide death grom. Op de bonus cd ‘Upphaf’ vinden we acht songs uit het verleden die – waar de band dat nodig achtte – verandert, opnieuw opgenomen of herbewerkt zijn. In de vroegere songs zijn nog meer Finntroll invloeden aanwezig met polkaritmes (hun oorspronkelijke invloeden dus) en meer folk melodieën. Het is een aangename laatste groet aan de trouwe fans. We laten Kromlek dan ook te water in een drakkar om – zoals in oude Viking tradities – het Walhalla binnen te treden met een bang.