Met de uiterst groene bolide richting het altijd leuke Zwolle. Stekkeren is al gebeurd dus de stereo kan open en het pedaal naar het metaal. Daar aangekomen is het gelukkig niet lang zoeken naar mijn mattie de fotograaf. Spijkerbroek en zwart shirt, dat is immers vragen om moeilijkheden. Niet alleen wij hebben er zin in. Het moge duidelijk zijn dat Y&T een prima reputatie heeft als live band want Hedon propt de zaal maximaal vol met enthousiastelingen. Het publiek is een bijzondere mengeling van mensen. Waar je zou verwachten dat het publiek haast op de zondagmiddag bingo gaat lijken, is het aantal jonkies opvallend hoog. De eerste leuke jongedame die ik probeer te passeren, op zoek naar een goede plek, heeft een oudere man achter haar staan die me aankijkt met een blik waardoor je direct kunt invallen dat dit paps is. Als ik goed rondkijk valt op dat er diverse voorbeelden zijn van een familie uitje. Gaaf om te zien dat de muziek van Y&T zo tijdloos is dat de jonge generatie er ook flink op aansluit. Deze generatie is flink aanwezig, niet alleen in aantal ook in enthousiasme.

De lichten dimmen en het bekende Y&T intro begint, er is dus inderdaad geen sprake van een voorprogramma. Zou dit zijn zodat de oudjes op tijd naar huis kunnen? Zodra de band het podium oploopt is het enthousiasme uit de zaal groots. Zodra Dave Meniketti het podium oploopt wordt er een held onthaald. Hij blijkt helaas last te hebben van een lichte verkoudheid maar is gelukkig goed bij stem. Vanaf het begin gaat het tempo er lekker in. Na twee nummers uit de eerste jaren van de band legt Dave het thema van de avond uit: Y&T bestaat vijftig jaar dus krijgen we anekdotes en nummers van alle platen uit de carrière van de band. Met het repertoire van Y&T kunnen we dus een variatie verwachten op de ‘greatest hits’ van de band. Dat is precies wat er komt en waar we op zitten te wachten. Het publiek wil ‘Meanstreak’, ‘Forever’ en natuurlijk Summertime Girls horen. Het is opvallend hoe fit de heren op het podium zijn. Ik voel me een oude man vergeleken met deze bak energie, dan te bedenken dat Dave ondertussen zeventig jaar is. Zijn stem en gitaarspel zijn van een jonge kerel.

Zoals altijd geeft de band weer een masterclass: zo hoor je live te spelen. Is er dan niets te zeuren? Zeker wel, anders zouden we geen Nederlander zijn toch? Tijdens het optreden wordt er een beamer gebruikt om iets aan bewegende beelden te hebben, maar dit is uiterst summier. Of de gedachte van de heren is dat het om de muziek gaat is me niet bekend. In vijftig jaar zou je voldoende beelden bij elkaar moeten kunnen hebben gebracht om het geheel visueel ernstig op te leuken. Een nogal gemiste kans wat mij betreft. Ik blijf echter niet als tevreden mens achter. Y&T heeft gedaan wat ik hoopte: de zaal platspelen. De belofte dat ze volgend jaar weer komen maakt me nu al hongerig.