Naast de recente wederopstanding van het doomgerichte Dawn Of Solace, is Wolfheart het belangrijkste muzikale vehikel waar Tuomas Saukkonen zich sinds 2013 mee bezighoudt. Het is mooi om te ondervinden dat de band na bijna tien jaar zichzelf blijft ontwikkelen en opnieuw uitvinden. Zo biedt hun zesde album ‘King Of The North’ een stevige portie melodieuze death metal met Tuomas’ smakelijke grunts, maar is er door de vaste aanwerving van gitarist Vagelis Karzis (en in mindere mate van bassist Lauri Silvonen) heel wat meer cleane zang bijgekomen. Dit geeft ons een wel gesmaakt contrast en verhoogt de variatie.

Was er bij voorganger ‘Wolves Of Karelia’ een interessant verhaal over de winteroorlog, dan heeft Tuomas zich ditmaal verdiept in de Finse mythologie. Niet zo bijzonder voor een band uit het Hoge Noorden, hoor ik je al denken, maar dat geeft toch net een andere aanpak dan bands als Amorphis met de Kalevala als inspiratiebron. Details kan je lezen in ons interview, maar als we ons op de cd concentreren, dan is ‘Skyforger’ meteen een voluptueuze turf van bijna acht minuten, waarin alles waar Wolfheart voor staat de revue passeert op indrukwekkende wijze. In de intro merken we de typische Finse melancholie met sfeervol pianospel dat overgaat in slepende gitaren. De acceleratie op drums flirt met blastbeats en laat het beest in Saukkonen ontwaken met ferme grunts.

Het bijna progressieve verloop van deze knaller leidt ons via frivole basloopjes naar de vredigheid van de cleane, zalvende zang en prachtige, heldere klanken. Fans van Amorphis en Insomnium zullen nu ook beamen dat Wolfheart niet meer in tweede divisie hoeft te spelen. De band excelleert geregeld naar blastbeat snelheden, zoals in het door Jesse Leach (Killswitch Engage) mee gezongen ‘Ancestor’ of het rigoureuze ‘Cold Flame’ waarin Karl Sanders van Nile plots opduikt, maar laten we ons niet verblinden door enige gastzangers, want de band zelf verrast, zoals eerder gemeld, met een flinke portie cleane zang van gitarist Vagelis Karzis en bassist Lauri Silvonen, Dit is een geweldig topalbum met een heldere productie, zodat het van begin tot einde blijft boeien. De tijd tijdens de pandemie is wel besteed aan de creatie van een aanrader voor elke fan van melodieuze death metal waarin weemoed als een rode draad door de negen nieuwe songs loopt.