Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Wobbler – Dwellers Of The Deep
Karisma Records
Release datum: 23 oktober 2020
’Dwellers Of The Deep’ is een aardig album die best wel eens in de smaak zou kunnen vallen bij de grote liefhebbers van de jaren zeventig progressive rock bands.”
7.5/10
Leon Vonk I 11 oktober

Wobbler, daar heb ik eerder van gehoord. In 2017 schreef iknamelijk een review over het album ‘From Silence To Somewhere’ van de Noorse band, maar hoewel de plaat niet slecht was wist het ook niet echt indruk te maken. Eind oktober komt het nieuwste en vijfde wapenfeit van de band uit genaamd ‘Dwellers Of The Deep’, zal die een grotere indruk achterlaten?

Het korte antwoord is nee. Sterker nog, mijn vorige review zou ik bijna woord voor woord kunnen kopiëren! Maar dat zal ik niet doen, dus laten we bij het begin beginnen. De mannen maken jaren zeventig geïnspireerde progressive rock, denk aan King Crimson en Gentle Giant, en is niet bang om dat te laten horen. Zo is er veel ruimte voor orgels en fluiten, en is ook de mix helemaal afgestemd op het geluid van de jaren zeventig. Het album begint redelijk goed met een instrumentale passage in een liedje van ruim dertien minuten lang, het klinkt speels en vol energie. Maar zodra de zang erbij komt begint de kwaliteit te wankelen, Andreas W.S. Prestmo is namelijk geen fantastische vocalist. Hoewel zijn stemgeluid op het eerste gehoor goed past bij de muziek begint het na een paar minuten toch al snel te vervelen, zijn hoge stemgeluid is niet overtuigend en wat eentonig. Verder vind ik dat de composities wat ongebalanceerd zijn, daarmee bedoel ik dat sommige passages niet de tijd krijgen om zich te ontwikkelen en dat er dan alweer wordt overgestapt op iets anders, wat toch wel opvallend is voor een album waarvan twee van de vier liedjes de tienminutengrens passeren. Dat ligt misschien ook aan de aard van het album, welke deels is geschreven en deels is geïmproviseerd tijdens verschillende jams.

‘Dwellers Of The Deep’ is een aardig album die best wel eens in de smaak zou kunnen vallen bij de grote liefhebbers van de jaren zeventig progressive rock bands. Zelf begon ik na een aantal minuten mijn interesse in de muziek te verliezen, wat voor de meeste andere mensen waarschijnlijk hetzelfde zal uitpakken. Een goede score is dan ook zeker verdient, maar het is ook zeker geen topper.