Sinds het debuutalbum ‘Nocturnes And Requims’ (2017) wisten we dat we met Witherfall een zelfbewuste, sympathieke en doortastende band leerden kennen uit LA. De kern van dit progressieve, heavy/power metal collectief wordt gevormd door een zeer gedreven duo, namelijk gitarist Jake Dreyer (ex-Iced Earth, ex-Demons & Wizards) en zanger Joseph Michael (Sanctuary), laat zich niet gemakkelijk uit het lood slaan. Zo overwonnen ze zelfs turbulente tijden gedurende de pandemie, medeleden die niet meer beschikbaar waren om velerlei redenen en heel wat tegenslag. Op dit inmiddels vierde studioalbum ‘Sounds Of The Forgotten’ weten ze dynamische energie aan weemoed te koppelen in stevige, op Amerikaanse leest geschoeide, opzwepende en meeslepende metal. Daarbij werden ze geholpen door drummer Marc Minnemann (enkel in de studio), plus bassist Anthony Crawford, percussionist en nu live drummer Chris Tsaganeas en multi-instrumentalist Gerry Hirschfeld die zich hier vooral op keyboards laat horen.

De opgekropte woede en frustratie na het coronatijdperk explodeert meteen in openingstrack ‘They Will Let You Down’ met spetterend gitaarwerk en een alom aanwezig griezelig randje in de hoge stemmetjes die opduiken (denk aan Iced Earth, Metal Church of Annihilator). Meteen daarna horen we in ‘Where Do I Begin?’ de zachtere kant van deze band, maar evenzo subliem in benadering en uitvoering. Deze contrasten wakkeren de zin om dit alles te doorgronden aan en worden gesublimeerd door enkele sfeervolle intermezzo’s. Het ruwste nummer is ‘Insidious’, later is er serene reflectie in het kalme ‘When It All Falls Away’. Het dwingt respect af dat Witherfall – soms in eenzelfde song – alle kanten uitgaat, maar uiteindelijk toch een coherent eindresultaat afvuurt op de onschuldige, maar o zo oplettende luisteraar. Een mooi voorbeeld daarvan is de tien minuten durende afsluiter ‘What Have You Done?’ waarin men de trauma’s over vroegere collega Jon Schaffer verwerkt. Wanneer je even de tijd neemt om alles te laten inwerken, dan ontdek je een rijk scala aan veelzijdige, soms grillige, maar altijd indrukwekkende songs. Laat ons hopen dat we de band eindelijk eens in Europa aan het werk kunnen zien met dit uitstekende visitekaartje in de achterzak.