Wednesday 13 – Horrified
Napalm Records
Release datum: 7 oktober 2022
“Het moest vooral leuk klinken en die doelstelling is zeker bereikt.”
Koen de Waele I 7 oktober 2022
De Amerikaanse rock, punk en horrorband onder leiding van Joseph Poole – ook wel gekend als 13 – is terug met hun alweer negende album met de eenvoudige maar treffende naam ‘Horrified’. Met alle miserie van de laatste jaren, zocht de band naar een geluid dat vooral leuk moest klinken. Uiteraard ontbreekt het niet aan de nodige horror invloeden en werd deze keer teruggegrepen naar het begingeluid van de eerste albums.
Naar gewoonte wordt geopend met een fijn stukje synthesizer zoals je die kent uit de horror klassiekers van de jaren tachtig. Het eerste echte nummer ‘Insides Out’ is wel iets speciaals en bestaat uit zware riffs met een stevige dosis Industrial en bijna black metal klinkende zang. Pas daarna in ‘Exhume And Devour’ begint het typerende Wednesday 13-geluid zoals iedereen dit kent: meeslepende gitaarpartijen en catchy refreinen. 13 heeft niet zo een sterke stem maar weet dat mooi weg te werken. Gelijkenissen met zijn idool en grote voorbeeld Alice Cooper zijn opvallend aanwezig. Nog zo een meezinger is het volgende ‘You’re So Hideous’ dat een vervolg zou kunnen zijn op ‘Love At First Fright’ van Murderdolls (die andere band van 13 die al enkele jaren stilligt). De al uitgebrachte video is een serieuze knipoog naar de horror klassieker The Exorcist.
Met ‘Good Day To Be A Bad Guy’ hoor je een uptempo nummer met een refrein dat gewoon uitnodigt tot meezingen. Niet dat het allemaal sterke nummers zijn. ‘Return to Haddonfield’ bevat alweer dezelfde ingrediënten maar het zijn hier toch de leuke en eenvoudige riffs die de zaak rechthouden. Ook het korte ‘Christine: Fury In The Night’ weet ook niet echt te overtuigen, hoewel het het meest metalgerichte nummer is op het album. Afsluiter van dienst is ‘The Other Side’. Er wordt een pak trager gezongen maar het is dan pas dat de minpunten van de zang tevoorschijn komen die lijkt alsof men een volgekraste vinylplaat. De eerste helft van het album raast voorbij maar daarna begint het allemaal wat stroever te verlopen. Het moest vooral leuk klinken en die doelstelling is zeker bereikt.