Denis ‘Snake’ Belanger: “Mensen denken dat we het rustig hebben vanwege de pandemie, maar niets is minder waar.. ik ben nog nooit zo druk geweest, hahaha!”
Ruim 16 jaar geleden overleed Denis D’Amour, beter bekend onder de naam Piggy, aan kanker. Tot dan toe was de gitarist de belangrijkste songwriter van zijn band Voïvod. Zelfs tot ver na zijn sterfdatum werden riffs van Piggy gebruikt op latere albums van de band. Niemand had kunnen bevroeden dat de groep zich opnieuw zou uitvinden om met vervanger van Piggy, Daniel Mongrain (Chewy) met stel ijzersterke albums voor de dag te komen. Kreeg ‘The Wake’ (2018) al lovende kritieken van pers en fans, ook het nieuwe album ‘Synchro Anarchy’ is een kwalitatief hoogstaand album. Hoog tijd om bij te praten met zanger Denis ‘Snake’ Belanger.
Erik Boter Ι 29 januari 2022
Snake, ik moet je feliciteren met jullie nieuwe album. Ik ben er erg van onder de indruk. Ik vind het knap dat jullie het hoge niveau van ‘The Wake’ hebben kunnen vasthouden. Sterker nog, volgens mij begint ‘Synchro Anarchy’ waar ‘The Wake’ ophoudt. Zie je dat zelf ook zo?
Ja, ik denk dat je dat wel zo kan zeggen. Er is een duidelijke link tussen de twee albums.. je moet weten, dat we ‘Synchro Anarchy’ in maar vier maanden gemaakt hebben.
Zo kort maar? Waarom? Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
Ik weet het niet.. het was een gekkenhuis, echt waar. Ik zou het ook nooit meer op die manier willen doen, hahaha. Het heeft alles te maken gehad met de pandemie. We konden gelukkig wel bij elkaar komen voor de opnames maar moesten, door constant op handen zijnde strengere maatregelen, snel werken. Toen we toch bij elkaar waren om de streaming concerten te doen, hebben we ook meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om nieuwe songs op te nemen. Immers, het geluid stond goed afgesteld voor die stream, dus we hoefden alleen maar op de “record” knop te drukken. Verder stonden we onder tijdsdruk omdat er een toer aanstaande was en we nieuw werk klaar wilden hebben. Die toer ging natuurlijk niet door, achteraf. We hadden al wel wat ideetjes hoor, maar het meeste is in die vier maanden geschreven. Qua productie hebben we alles zoveel mogelijk puur gehouden, ook omwille van de tijd. Weinig extra toeters en bellen.
Grappig dat je daarover begint want ik vind de gelaagdheid in je vocalen, en dan met name in de achtergrondkoortjes juist erg opvallen op dit album. Vooral in de titeltrack.
Dat ben ik niet alleen, je hoort ook gitarist Chewy in de koortjes. Hij heeft een erg goede stem. Rocky ook trouwens. Er zijn wel wat vocalen van mij gedubbeld voor de koortjes maar om live ook goed over te komen wat dat betreft, is het belangrijk dat Chewy en Rocky (basgitaar) ook in de studio mee zingen.
Ik vind sowieso dat Voïvod zich als band een tweede jeugd heeft aangemeten met Chewy en Rocky. Jullie zijn echt een eenheid geworden met z’n vieren. Ik had dat na het overlijden van Piggy in 2005, jullie gitarist en voornaamste songwriter, niet gedacht.
Dank je!
Hoe is het met de teksten gegaan deze keer? ‘The Wake’ was een conceptalbum, is ‘Synchro Anarchy’ dat ook?
Niet in de zin zoals ‘The Wake’ dat was. De nummers op dat album waren allemaal verbonden met elkaar, dat is op ‘Synchro Anarchy’ niet het geval. Sommige thema’s komen echter regelmatig terug in mijn teksten. Ik laat me echter ook inspireren door de muziek waar Chewy en Away mee komen. Het titelnummer bijvoorbeeld gaat over hoe omstandigheden in een tijdspanne het verloop van geschiedenis kunnen beïnvloeden. Als jij je veter vastmaakt dan heeft dat invloed op gebeurtenissen die erna komen. De werktitel van het nummer ‘Synchro Anarchy’ was ‘The Shoelace Incident’, hahaha.
Daar zit vast een mooi verhaal achter, vertel!
We waren in de oefenruimte bezig en Away had een goed idee voor een stuk muziek, een beat eigenlijk. Hij riep naar Chewy dat hij de recorder aan moest zetten en haastte zich naar zijn drumkit. Maar omdat hij vergeten was zijn veter vast te maken, donderde hij zo zijn kit in, hahaha. Dat gaf mij meteen de inspiratie om de tekst van het titelnummer te schrijven, dat ik dus in eerste instantie ‘The Shoelace Incident’ noemde. Tijdens de pandemie heb ik ook veel tijd alleen doorgebracht. Je bent dan alleen met je gedachten. Het is vreemd wat het concept tijd dan voor een mens kan betekenen. In die periode leek de tijd wel langzamer te gaan dan anders, net alsof je een rubberen elastiek oprekt, snap je? Uren worden dagen, dagen worden weken.. Daar gaat het nummer ook over.
‘Planet Eaters’ gaat over aliens, maar vanuit de optiek van de aliens zelf bekeken. Dus eigenlijk gaat het over mensen die andere planeten bezoeken en er daar net zo’n zooitje van maken als hier op aarde. ‘Mind Clock’ is weer een ander verhaal. Het heeft ook met ruimtereizen te maken. Ik raakte geïnspireerd door de documentaire “La Soucoupe et le Perroquet“. Het volgt een oudere man die een vliegende schotel heeft gebouwd om er klaar voor te zijn om op elk moment de aarde te kunnen verlaten. Voor de bouw ervan heeft hij alleen gebruik gemaakt van hout, hahaha. Dat zal niet echt gaan lukken. Toch is hij er zelf van overtuigd dat het al lukken. Hij heeft er twintig jaar aan gebouwd! Hij heeft zelfs de bomen in zijn achtertuin gekapt zodat hij de ruimte heeft om weg te vliegen.
Geweldig verhaal, ik ga die documentaire opzoeken. Wat is het verhaal achter het intro van ‘Holographic Thinking’? Het lijkt één op één overgenomen van ‘Children of the Grave’ van Black Sabbath. Hebben jullie dat als tribute bedoeld?
Wacht even, ik moet even heel goed nadenken..
(Ik neurie het intro even voor): doenk-e-doe-doe-doe-doenke..
Oooh, dat bedoel je. Nee, niet dat ik weet. Het paste gewoon lekker bij de rest van het nummer. Het is een beat waar Away mee kwam. Het klinkt bijna als een vloot van ruimteschepen die..
.. van hout!
Ja, ja, hahaha! Maar de naam van Black Sabbath is niet genoemd tijdens de opnames. Dus ik denk dat de overeenkomsten toevallig zijn. Maar als je het zeker wilt weten, moet je het Away of Chewy nog eens vragen.
Ik was vorig jaar bij jullie streaming shows voor ‘Nothingface’ en ‘Dimension Hatröss’. Dat waren erg gave shows en ook de moeite die jullie namen om na de optredens met de fans te chatten in een Zoom meeting was erg leuk. Zelfs jullie voormalige bandleden Jason Newsted en Eric Forrest waren daarbij om vragen van fans te beantwoorden en mooie anekdotes te delen. Hoe was dat voor jullie?
Ja, wij hebben daar ook enorm van genoten. Sommige van de nummers hebben of heel lang niet of helemaal nooit live gespeeld. Dus er is ook best wel wat tijd in gaan zitten om alle partijen weer goed in de vingers te krijgen. Het was een soort reis door de tijd voor ons, snap je? Het bracht ons echt terug naar 1988 en 1989. De tijd dat je als band elk jaar met een nieuw album kwam, ja. De Zoom meeting achteraf was een gouden zet. Op die manier waren we, weliswaar op een hele andere manier, toch verbonden met het publiek en kregen we goede feedback achteraf. Het was eigenlijk één van de weinige goede dingen die uit de pandemie voort zijn gekomen voor ons. Wij wisten vooraf ook niet of het zou bevallen, maar het was een hele fijne ervaring. Misschien dat we het in de toekomst nog eens doen, pandemie of niet. We kunnen ‘Angel Rat’ integraal doen, of het nieuwe album.. Mogelijkheden genoeg.
Gaan jullie eigenlijk nog wat met die opnames doen?
Dat is wel de bedoeling, ja. Ik weet nog niet in welke vorm precies. Misschien als DVD, misschien als bonusdisc bij een volgend album. Het kan ook een boxset worden.
Over boxsets gesproken, een paar jaar terug was er sprake van dat ‘Nothingface’, ‘Angel Rat’ en ‘The Outer Limits’ als vinyl boxset zouden uitkomen onder de naam ‘The MCA Years’. Gaat die box er nog komen?
Niet als boxset. ‘The Outer Limits’ is inmiddels heruitgebracht op vinyl door Real Gone Music. Zij gaan hetzelfde doen met ‘Nothingface’ en ‘Angel Rat’. Verder is er sprake van dat BMG een Voïvod boxset gaat uitbrengen met alle albums erin die we ooit voor Noise Records maakten. En van het album ‘Voïvod’ uit 2003 (met Jason Newsted op bas) willen we volgend jaar een ‘20th anniversary’ editie uit gaan brengen, daar zijn we met Century Media over in gesprek. Dus er komt nog wel het één en ander aan mooie dingen uit voor de Voïvod fans de komende tijd. We zijn er in ieder geval verrekte druk mee!
Jullie zijn ook nog met een documentaire bezig, toch? Wanneer komt die?
Dat klopt. Die komt er om ons 40-jarig jubileum te vieren. Daar hoort ook een boek bij, trouwens. Dus dat komt er ook nog aan. Mensen denken dat we het rustig hebben vanwege de pandemie, maar niets is minder waar! Ik ben nog nooit zo druk geweest, hahaha! De documentaire komt eind dit jaar uit, misschien begin volgend jaar. Ik weet nog niet of ‘ie ook in bioscopen gaat draaien of alleen op DVD uit komt.
Zal de documentaire ook de beelden bevatten van het openen van Piggy’s flightcase, zoveel jaren na zijn dood? Die beelden zonden jullie uit tijdens de livestream en waren erg indrukwekkend om naar te kijken.
Ik weet niet of die beelden in de documentaire gebruikt gaan worden maar het was inderdaad een heel bijzonder moment. Die spullen stonden opgeslagen bij Jason en die flightcase van Piggy was niet open geweest sinds het einde van de Ozzfest toer, ik dacht dat het in 2003 was. Piggy overleed in 2005 en ruim 15 jaar later maakten we die case open. Het was net een tijdmachine. Zijn spulletjes kwamen tevoorschijn, waaronder zijn speelgoed ‘spacegun’ waarmee hij altijd liep te kloten. Dat werkte nog ook, na al die jaren. Ja, dat was een mooi en emotioneel moment.
Hoe ziet de planning eruit voor Voïvod, na de release van ‘Synchro Anarchy’ op 11 februari?
Het is momenteel nog lastig in Canada, met alle restricties rondom Corona. We hebben in de afgelopen maanden wel een paar seated shows kunnen doen in de omgeving van Quebec, waar we vandaan komen. Het plan was om in Europa te spelen in het voorjaar van 2022, maar die plannen zijn uitgesteld. We houden er rekening mee dat we pas in de herfst weer kunnen gaan toeren bij jullie zoals we dat gewend waren. In de tussentijd zullen we proberen hier en daar wat one-off shows te doen op festivals in Amerika bijvoorbeeld.
Ik hoop jullie snel weer op een Nederlands podium te treffen!
That makes two of us!