Na dertig jaar dienst kwam er in 2019 een einde aan de death metalband Acheron. Zanger Vincent Crowley richtte een jaar later onder zijn eigen naam een nieuwe band op en nam de beide ex-Acheron gitaristen Art Taylor en Eric Stewart met zich mee. In 2021 verscheen het debuut ‘Beyond Acheron’ een niet mis te verstane titel waarmee hij de band Acheron definitief achter zich liet. Het satanistische aspect vormde destijds nog de rode draad op het album. Vergeet niet dat Vincent ooit nog priester was in de church of Satan – opgericht door Anton LaVey – en leidinggevende van de jongerenafdeling van de Church of Satan. Niet dat zoiets echt uniek was want ook Marilyn Manson en David Vincent (Morbid Angel) waren bekende leden.

Voor de opvolger ‘Anthology Of Horror’ is Vincent helemaal in het algemene horrorgenre gekropen. Denk maar aan het meest beruchte spookhuis van de V.S. in Amityville. Maar ook het weerwolfverhaal (Blood Moon Lycanthropy) en Marie Laveau, de voodookoningin uit New Orleans uit de negentiende eeuw (Madame Laveau) zorgden voor de nodige inspiratie. Dat het album baadt in een sfeer van horror wordt direct bewezen met de intro ‘Intro VI VI VI’ waarin een beklemmende sfeer wordt gecreëerd met duistere achtergrondgeluiden, die korte vioolaanslagen die in de films meestal een moment van spanning aankondigen en een kinderkoor. Kortom, de ideale inleiding voor het eerste echte nummer ‘Amityville’s Horror’. Hoewel de band tot het death metal genre gerekend wordt, wordt er niet echt snel gespeeld maar blijft men eerder in het doom genre met heel wat heavy metal invloeden. De twee gitaristen brengen welgemaakte melodieën. Zanger Vincent zelf heeft een eerder midgrunt en is best verstaanbaar te noemen. Geregeld schakelt hij over naar vertellende zang, iets wat in meerdere nummers herhaald wordt, en schept hij hierdoor nog een extra laag van obscuriteit over het geheel. Iets wat met ‘Under the Hanging Tree’ zijn vruchten afwerpt want na de kabbelend gitaren aan het begin, praat/zingt Vincent de start van zijn verhaal. De alweer uitstekende gitaarsolo’s bewijzen dat heavy metal nooit veraf is. Elk nummer geeft zo zijn gruwelverhaal weer. Afsluiter is de King Diamond cover ‘Killer’ dat hier helemaal is omgevormd tot Vincent Crowley-stijl. Vincent Crowley is erin geslaagd een geheel eigen stijl te ontwikkelen met zijn geniale melange tussen death metal, heavy metal en doom. Doe daar dan nog eens bij dat elk nummer een prachtig geschreven horror verhaal verteld en dan weet je dat dit album een dikke aanrader is.