In dit feestelijke Motörhead jublileumjaar zorgt BMG voor een verrassing die ik niet aan zag komen. Eerlijk gezegd zat/zit ik meer te wachten op de remix van Steven Wilson van het ‘On Parole’ album dat dit jaar ook nog uit moet komen. In de tussentijd is er deze zoethouder, een heuse punk tribute voor Lemmy en zijn matties.

Nou heb ik zelf niet zoveel met punk (niets, om precies te zijn). Het was echter Lemmy zelf die ooit in zijn oneindige wijsheid zei dat Motörhead meer een punkband was dan een hardrockband. Qua energielevel en eenvoud in het geluid had hij misschien wel een punt. Toch hield ik mijn hart vast bij de eerste luisterbeurt. Het lijkt namelijk makkelijk om een Motörhead nummer te coveren, maar dat is echt een stuk lastiger dan het lijkt.

Zeker de klassiekers zitten namelijk in het collectieve geheugen (soms zelfs in het DNA) van de fans, waardoor aan nieuwe versies van ‘Ace Of Spades’ (Pennywise), ‘Rock ‘n’ Roll’ (Lagwagon) en ‘Overkill’ (Soldiers Of Destruction) nauwelijks eer te behalen valt, zeker wanneer ze op een slordige (punkachtige) manier worden gespeeld. The Casualties probeert dat op slinkse wijze te omzeilen door aan het einde van hun matige cover van ‘The Hammer’ een sample van Motörhead zelf in te passen. Telt niet! Over het geheel is overigens best te horen dat ‘Killed By Death’ met liefde is gemaakt. De tracks (de laatste uitgezonderd denk ik) werden allen speciaal voor deze release opgenomen met Motörhead producent Cameron Webb achter de knoppen.

De positieve inbreng op het album komt van het mij onbekende Slaughterhouse, dat ‘Love Me Like A Reptile’ wel degelijk naar een hoger niveau weet te tillen. Of dat komt door de vrouwelijke vocalen? Dat kan best. Klinkt lekker, vooral in het refrein dat meerstemmig is opgenomen.

Het lekkerste is echter voor het laatst bewaard (zoals het hoort): op ‘Neat Neat Neat’ van The Damned is Lemmy zelf te horen. Geen Motörhead cover dus, maar een recentere versie van het nummer van deze Britse punkers uit 1977. ‘Killed By Deaf’ is een aardig tussendoortje, zeker als je zelf een punker bent. Ik vrees dat het album, ondanks het best aardige artwork, mijn Motörhead collectie niet gaat halen. Ook na een paar luisterbeurten kom ik toch weer tot de conclusie dat ik nooit een punk liefhebber zal worden. Ik blijf daarom nog even vol verwachting naar de releaselijsten kijken voor de genoemde heruitgave van ‘On Parole’.