Twin Void – Free From Hardtimes
Electric Valley Records
Release datum: 1 april 2022
“de productie geeft niet zo zeer het gevoel dat Twin Void in je eigen kamer staat te spelen, nee ze staan zo ongeveer op je tenen, zo direct en recht voor zijn raap klinkt ‘Free From Hardtimes’”
Jan Simon Hoogschagen I 13 maart 2022
Eigenlijk is het wel gek hoe de coronapandemie weliswaar tot allerlei onvermoede muzikale creativiteit heeft geleid, maar slechts zelden rechtstreeks bezongen wordt. Twin Void, zoals de naam doet vermoeden begonnen als duo maar intussen een trio uit het Amerikaanse noordwesten, doet op hun debuutalbum ‘Free From Hardtimes’ een dappere poging hier enige verandering in te brengen. Afkomstig uit de streek die ooit grunge voortbracht, levert Twin Void een prettig gestoord en ongegeneerd smerig klinkend staaltje rammelende garagerock meets hardrock, opgediend met een punk-attitude. Dat betekent zoiets als lekker alles zelf doen, schijt aan alles en iedereen met de versterkers heel Spinal Tap op standje elf. Het resultaat is een bastaardkindje van Mudhoney en Nashville Pussy. Voor hen die ook voor de afgelopen twee jaar van zelfisolatie onder een steen leefden: dat is een compliment.
Zoals gezegd, afgezien van de overduidelijke lol die er geweest is bij het maken van deze ongecompliceerde hard-rock’n’roll is er een overkoepelend thema en dat is die verdomde Covid situatie. Dat begint al met een geluidscollage van nieuwsberichten over het virus en gaat – op niet altijd heel expliciete wijze – zo door in het hele album. “Ik wil dat mensen iets hebben van ‘o ja, dit is duidelijk gemaakt in 2020’ “, zegt frontman Nathan Bidwell. En dat lukt aardig. In elke song beschrijft Bidwell een ervaring tijdens de pandemie, van het niks kunnen doen tot de dood van familieleden en dat gaat gepaard met een muzikale sucker punch die weinig aan de verbeelding overlaat. Een massief gitaargeluid en een Bidwell die de frustratie eruit schreeuwt op een manier die iedereen zal begrijpen na maanden thuiswerken en stilstaande levens. Toch is het niet alleen maar van dik hout zaagt men planken. Twin Void blijkt ergens ook nog een vaatje country te hebben waaruit af en toe getapt wordt. De semi-akoestische passages zorgen voor een prettig contrast, uitbarstingen als ‘The world is not the same’ komen daardoor vervolgens extra hard binnen. De larger than life productie helpt ook mee, de productie geeft niet zo zeer het gevoel dat Twin Void in je eigen kamer staat te spelen, nee ze staan zo ongeveer op je tenen, zo direct en recht voor zijn raap klinkt ‘Free From Hardtimes’. Als verrassing hebben de mannen Liam Joseph Cormier, zanger van de semi-legendarische hardcore gasten Cancer Bats, weten te verleiden een bijdrage te leveren. In plaats van “gewoon” mee te brullen met Bidwell kondigt hij een nummer aan alsof we naar de radio luisteren – met Cormier als DJ, stel je dat eens voor! Het is tekenend voor een album dat van alles is, maar bovenal oprecht.
Door omstandigheden heeft de release van het album – het vervolg op de debuut EP ‘Electric Drone Wasp’ uit 2019 bijna een jaar op zich laten wachten. Het gevolg is dat van het duo gitarist-zanger Nathan Bidwell en drummer Wyatt Farnsworth alleen Bidwell nog over is. Hij heeft intussen een nieuwe bassist en een drummer gerecruteerd. De Covidpandemie mag dan langzaam maar zeker verdwijnen, Twin Void is nog lang niet klaar.