Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Tokyo Blade – Dark Revolution
Dissonance Productions
Release datum: 15 mei 2020
“Ik moet zeggen dat de kwaliteit van deze plaat me positief heeft verrast. Tokyo Blade maakt tegenwoordig een lekkere pot hele frisse en rappe heavy metal. Lees voor fris trouwens modern, want de mannen klinken op deze plaat nergens oubollig.”
8/10
Erik Boter I 01 mei 2020

Begin jaren tachtig was de Engelse band Tokyo Blade een belofte in (New Wave of British)Heavy Metal land. Ik herinner me nog goed de cover van Aardschok (DNA nr. 10, 1984) waarop de heren in vol ornaat te zien waren. Man, wat zagen die gasten er cool uit! Op de legendarische Aardschokdag van 1984 in de IJsselhal in Zwolle stond Tokyo Blade op het affiche met o.a. Metallica en Venom. De belofte die Tokyo Blade was in die jaren heeft de band nooit waar kunnen maken. Verkeerde zakelijke beslissingen, slappe platen en een val richting commercie en vooral heel veel bezettingswisselingen (Tokyo Blade heeft 24 (!) ex-leden) waren daar debet aan. Gitarist Andy Boulton is nog steeds de drijvende kracht in de groep. Hij was in alle incarnaties van Tokyo Blade van de partij en hij was het die ervoor zorgde dat de band in 2010 terugkeerde aan het metal firmament met een aantal bekende gezichten van het eerste uur. Sinds die wedergeboorte is dit ‘Dark Revolution’ het derde album.

Ik moet zeggen dat de kwaliteit van deze plaat me positief heeft verrast. Tokyo Blade maakt tegenwoordig een lekkere pot hele frisse en rappe heavy metal. Lees voor fris trouwens modern, want de mannen klinken op deze plaat nergens oubollig. Dat de heren kunnen spelen is niet zo gek na zoveel jaren op de podia en in het oefenhonk. De nummers hebben echter bijna allemaal een kop en een staart. Uiteraard is er ook de uitzondering op de regel want ‘Fastest Gun in Town’ is maar een slap nummertje. De eerste drie nummers knallen echter meteen de speakers uit, met een lekker tempo en geweldige gitaarsoli. Opener ‘Story of a Nobody’ maakt wat dat betreft de meeste indruk. De productie is kraakhelder en zanger van het eerste uur Alan Marsh zingt de sterren van de hemel. Hier en daar doen de tracks aan Iron Maiden in hun beste dagen denken zonder dat Tokyo Blade hun Engelse collega’s imiteren. Luister maar eens naar ‘Not Lay Down And Die’ en je snapt wat ik bedoel: galopperende ritmes en een heerlijke dubbele leadgitaarriff zijn de hoofdmoot voor dit goed gelukte nummer. Hopelijk kan Boulton de band nu bij elkaar houden en zien we ze als het weer kan op de podia van de clubs en de festivals. The Blade is back!

Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.