The Hazytones – Wild Fever
Black Throne Productions
Release datum: 10 mei 2024
“Gruizige, mistige stoner, hippie/psych taferelen, duistere sferen en wat behoorlijk gefreakte passages; je kunt ze allemaal vinden op ‘Wild Fever’”
Cor Schilstra I 1 mei 2024
Bij de kennismaking met het debuutalbum kon ik nog denken aan een tripje terug naar de vroege jaren zeventig; vele onbekende muzikale broertjes van Black Sabbath schaarden zich tezamen onder de proto-metal vlag met lompe, fuzzy riffs in een duister sfeertje. Hazytones is echter een relatief jonge band die vanaf 2017 hun werkjes aan de wereld kenbaar maakt. Wild Fever, hun nieuwste album, is het derde werkstuk van de band.
De zware riffs van Hazytones evenals de vocalen klinken inderdaad enigszins verzonken in nevelen van reverb en soms zelfs alsof het regelrecht uit ondergrondse gewelven walmt, galmt en dreint; dit zou je met recht underground muziek kunnen noemen. Gruizige, mistige stoner, hippie/psych taferelen, duistere sferen en wat behoorlijk gefreakte passages; je kunt ze allemaal vinden op ‘Wild Fever’. De meeste nummers kenmerken zich wederom door pakkende, smerige, dreinende en lompe riffs, ver in de zompige muziek verzonken zang, en het geheel in een vaak volle, ongepolijste, misschien soms zelfs wel enigszins goedkoop klinkende productie; maar, het werkt! Als luisteraar kun je compleet meegezogen worden in deze ondergrondse stoner-maalstroom. Hoe ze bijvoorbeeld die ijselijke kreetachtige geluiden precies geproduceerd hebben, kan ik niet duiden, maar het maakt het horrorsfeertje van ‘Red’ wel helemaal compleet. Ook heel interessant is ‘Night Is Young’, met het opmerkelijke samenspel van de slepende, “ronddraaiende” basis van de bas, in heftige discussie met de staccato, of soms regelrecht tegendraadse gitaar, en een zanglijn waar in eerste instantie bijna geen touw aan vast te knopen is. Het is even wennen, maar toch eigenlijk best lekker. Meestentijds kan je jezelf echter zonder moeite zo’n beetje verzuipen, of in ieder geval mee laten voeren, in zompige, meeslepende, gruizig voortslepende riffs. Een mooie voortzetting van het goede werk van deze band. Hopelijk vinden ze een distributeur voor hun vinyl aan deze kant van de grote plas, want het debuut van Aawks en Sons Of Arrakis heb ik ook al moeten missen.