Gehuld in uniformen van Russische militairen en met volledige gezichtsbedekking, is The Committee geen normale band. The Committee zou bestaan uit leden afkomstig uit Nederland, Frankrijk en Rusland, maar niemand weet dat zeker. Deze onduidelijkheid omtrent de identiteit is een belangrijk onderdeel van de cultus die de band om zich heen creëert. Een ander belangrijk pluspunt van de band zijn de teksten, die zeer poëtisch en op een literair verantwoorde manier zijn geschreven en handelen over allerlei filosofische vraagstukken des levens. Vaak handelt het om een fictief verhaal dat de occulte kant van propaganda, leugens en misleiding beschrijft.  

Muzikaal hangt de band met zijn black metal tegen de doom metal aan soms, maar uit de eerste twee songs van het nieuwe album, ‘Awakening-Unimaginable’ en Lexi-Con-Radical’ blijkt dat het tempo veelal hoger ligt dan bij de gemiddelde doom band. Het zit hem meer in de sfeer die de band soms weet te scheppen, die is vaak melancholisch van aard wat de overeenkomst met doom metal verklaart. In het eerst genoemde nummer komt zelfs af en toe een akoestische gitaar voorbij zetten, die de diepgang van het album alleen maar verhoogt. Gelukkig laat de band zich ook niet verleiden tot de klassieke black metal sound, die nogal kil kan overkomen. Wel blastbeats en de kenmerkende gitaren die voortrazen, maar gedoseerd en begeleid door een stem die meer naar death metal neigt. Het geheel levert een sound op die redelijk uniek is te noemen binnen het black metal genre en dat is een prestatie van jewelste. Voor liefhebbers van de zogeheten ‘second wave of black metal’ is dit album zeker een aanrader, je hoort band als Kampfar en Immortal terug. Dat lijkt me geen verkeerde vergelijking.