Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Testament – Para Bellum
Nuclear Blast Records
Release datum: 10 oktober 2025
“Voor we goed en wel zijn begonnen aan het album weet je al dat dit niet meer stuk kan op de rest van de plaat.”
9.7/10
Henk Biesterveld I 13 oktober 2025

Testament is een echt metal instituut. In 1987 brachten ze hun eerste album uit, getiteld ‘The Legacy’ naar hun eigenlijke bandnaam. Er was echter al een Legacy actief waardoor de band voor de naam Testament koos. En zeg nou eerlijk, dat is eigenlijk ook een veel betere naam. Dat eerste album draait sinds het uitkomen in 1987 nog regelmatig een rondje bij mij thuis. Net als de meeste andere Testament albums overigens. Een echt slecht album heeft de band eigenlijk nooit gemaakt, wel wat mindere in de grunge periode van 1990 tot pakweg 1993. ‘Souls Of Black’ en met name ‘The Ritual’ kunnen me iets minder bekoren. Op dat laatste album staat dan wel weer het geweldige ‘Electric Crown’ welke nog regelmatig opduikt in de setlist van de band.

De laatste jaren, sinds 2008, is het echt weer thrash wat de klok slaat bij Testament en hebben ze hun eigen sound steeds verder ontwikkeld zonder in herhaling te vallen. Het laatste album ‘Titans Of Creation’ stamt alweer uit 2020 dus het werd echt wel weer tijd voor een nieuwe plaat. Nieuw in de band is drummer Chris Dovas die oudgedienden Chuck Billy, Eric Peterson, Alex Skolnick en bassist Steve DiGiorgio van de nodige blast beats verzorgd. Blast beats, je leest het inderdaad goed. Die zijn net als op de vorige albums nu ook weer van de partij maar dan wel wat talrijker dan eerder.

‘Para Bellum’ trapt af met het razende en werkelijke alles verschroeiende ‘For The Love Of Pain’ waar de black metal invloeden van Eric Peterson er duimendik bovenop liggen. En ja, dat verdient wel een paar blast beats. Het nummer is bijna een duet tussen de grunts van Chuck en de screams van Eric. Het doet wel wat denken aan het nummer ‘Fall Of Simpledome’ van het ‘The Gathering’ album uit 1999 en het Dragon Lord project van Eric Peterson. Single ‘Infanticide A.I’ is de volgende track waarbij al net zo snel en hard van leer wordt getrokken. Voor we goed en wel zijn begonnen aan het album weet je al dat dit niet meer stuk kan op de rest van de plaat. Ook hier weer die ‘The Gathering’ sfeer met wat ‘Brotherhood Of The Snake’ gemixt. ‘Shadow People’, de tweede single refereert dan wat meer aan het ‘Practice What You Preach’ album maar dan wel een stuk heavier. Overigens is de productie die in handen was van Juan Urteaga en de mix van Jens Bogren helemaal top.

In ballad(!) ‘Meant To Be’ neemt de band behoorlijk gas terug wat resulteert in de beste Testament ballad tot nu toe. De band probeerde het eerder en niet altijd even succesvol maar deze is helemaal raak. Wat een prachtsong met een schitterend strijkersarrangement erin verwerkt wat ervoor zorgt dat dit een van de beste songs uit het Testament repertoire is geworden. Alex Skolnick is als solo gitarist ook weer geweldig op dreef op dit nummer en ik durf te zeggen dat Testament hier zichzelf overtreft en zelfs nieuwe elementen toevoegt aan hun sound. ‘High Noon’ zet ons dan gelijk weer met beide benen op de grond door de death grunt waarmee het nummer begint. Ook hier weer referenties aan vorig werk en dan m.n aan de albums ‘Low’ en ‘Demonic’. ‘Witch Hunt’ heeft weer zo’n lekkere dikke black metal laag erover met zelfs wat hardcore invloeden. ‘Nature Of The Beast’, ‘Room 117’ en ‘Havana Syndrome’ (lekkere fusion solo) zijn dan wat meer doorsnee heavy metal/thrash nummers met een zingende Chuck Billy die zijn stem spaart voor de uitsmijter en titelsong ‘Para Bellum’.

Een episch intro, gevolgd door zo’n typische Testament “stop&go” riff waarna Chuck Billy met zijn, voor dit nummer teruggekeerde, death grunt ons waarschuwt voor een komende wereldoorlog. Ook hier weer blast beats, groovende riffs en die kenmerkende twin solo’s waar Testament om bekend staat. Dit gevolgd door een akoestisch outro van Eric Peterson. Concluderend kunnen we stellen dat Testament zich heeft overtroffen op dit album. Ze doen hun eigen ‘Legacy’ eer aan met de grote verscheidenheid aan nummers die refereren aan eerder werk wat maakt dat dit het meest diverse werk is wat Testament heeft uitgebracht. Ik heb eerder dit jaar een album uitgeroepen tot beste album van 2025 maar moet die mening nu toch wel herzien vind ik. Als er nu nog iets beters uitkomt dit jaar zal het me echt verassen.

Photo credit: Fred Kowalo