Verder naar de hoofdact van vanavond Kyle Gass en Jack Black met hun Tenacious D. Wisten jullie dat ze heel even “Responsive Chord“ hebben geheten? Hun eerste echte optreden op een muziekfestivalletje was in de zomer van 1994, met hun live debuut voor hun enige nummer op dat moment ‘Tribute’ en daar lieten ze het publiek kiezen welke bandnaam ze vanaf dat moment zouden gaan gebruiken. Ze konden kiezen uit: “Pets And Meat”, “Balboa’s Biblical Theater”, “The Axe Lords Featuring Gorgazon’s Mischief”, en “Tenacious D” die laatste was eigenlijk niet de winnaar maar volgens Jack Black hebben ze die er doorheen gedrukt.

De zaal zit aardig vol en iedereen lijkt er zin in te hebben. De band die de 2 heren bij zich hebben bestaat uit 3 muzikanten: John Spiker op bas, John Konesky op gitaar en Scott Seiver op drums. Deze 3 heren vormen een mooi geheel met de mannen van Tenacious D. Het collectief begint hun show met ‘Kickapoo’. Het geluid is goed en de band is zeer solide en het klinkt dan ook meteen lekker vet. De twee komische muzikanten brengen hun nummers met alles erop en eraan. En misschien is dit wel een beetje voorspelbaar allemaal maar ik vind het erg euk om dit soort van theatervoorstellingen te zien.

De heren Tenacious D vragen zich af of ze wel Pyro bij zich hebben, want bij één van de eerste nummers zou toch vuur zijn? Dus roepen ze de roadie die daar verantwoordelijk voor is en die vertelt dat het allemaal niet wil lukken en erg zenuwachtig is om vervolgens weggestuurd te worden door Black. Daarna komen er te pas en te onpas vlammen uit het podium, tot grote verbazing van de 2 mannen.

Er komen meteen in het begin al hits voorbij als ‘Rize Of The Fenix’ en natuurlijk het nummer dat onderhand een cult status heeft bereikt, ‘Tribute’, wat dan ook uit volle borst meegezongen wordt. Hierbij krijgen we bezoek van een grote duivel, die achter het podium omhoog komt. Er komen 2 “nieuwe’” nummers voorbij; de single ‘Video Games’ en om de zenuwen uit Biffy Pyro te krijgen het melige ‘The Spicy Meatball Song’ want zegt Jack, “wij zijn ook zenuwachtig”. Bij ‘Roadie’ geven ze hun personeel achter de schermen hun momentje en laten ze ze op het podium komen. Vooraf aan het nummer ‘Dude’ (I Totally Miss You) krijgen de 2 vrienden ruzie waarna Kyle uit de band stapt en zijn blote reet laat zien, om daarna de ode aan zichzelf mee te spelen. Erg vermakelijk allemaal. De lichtengineer wordt met een eigen lichtshow in het zonnetje gezet, want de heren hebben eigenlijk niet veel licht gezien tijdens het optreden. Alle bandleden krijgen hun moment door een solo te spelen. Ook de heren zelf, Kyle met zijn Garry Rafferty Max-a-Boom solo en Jack met zijn mini speelgoed saxofoon.

Als Jack dan iedereen bedankt heeft voor zijn bijdrage is hij nog 1 man vergeten zegt hij, ‘Me’ om dan in ‘Double Team’ een stukje ‘Seven Nation Army’ van “The White Stripes” te spelen. Na een paar toegiften komen we dan aan bij het laatste nummer ‘Fuck Her Gently’ en daarmee is dan de zeer vermakelijke show van Tenacious D ten einde gekomen. Dit was echt wel lachen met de flauwe grappen, en muzikaal was het keigoed, dus een geslaagde avond in de Rotterdamse Ahoy, waar alles overigens netjes geregeld was.

De setlist van vanavond:

             Overture (van tape)

1. Kickapoo
2. Low Hangin’ Fruit
3. Rize Of The Fenix
4. Wonderboy
5. Tribute
6. Video Games
7. The Metal
8. Sax-a-Boom

Baker Street (Garry Rafferty van tape) KG’s ‘max-a-boom’ solo

9. Roadie
10. Dude (I Totally Miss You)
11. Wicked Game (Chris Isaak cover)
12. Beelzeboss (The Final Showdown)
13. Double Team (met klein stukje Seven Nation Army – White Stripes)

Toegift:

14. Master Exploder
15. The Spicy Meatball Song
16. Fuck Her Gently