Swallow The Sun – Moonflowers
Century Media Records
Release datum: 19 november 2021
“Hadden we tot hier toe de indruk dat dit een vrij rustige plaat is, dan wordt deze stelling toch heerlijk aan flarden gescheurd tijdens uitsmijter ‘This House Has No Home’ dat je doet opveren door zijn incidentele verschroeiende screams en blastbeats. Hier gaan ze tot op het bot!”
Vera Matthijssens I 25 november 2021
Eerder dit jaar vierde Swallow The Sun het 20-jarig bestaan met hun allereerste live registratie ’20 Years Of Gloom, Beauty And Despair – Live In Helsinki’, maar we gaan de koude winter in met ook nog nieuw werk van het melancholieke vijftal. Op ‘Moonflowers’ kan men elke song beschouwen als een bloem die gevoed wordt door de nachtelijke krachten van het maanlicht.
Met poëtische flair waden de Finnen doorheen acht uit de kluiten gewassen tracks die zonder uitzondering erg beklijvend zijn. In deze ver doorgedreven tristesse is veel schoonheid te vinden en uiteindelijk heb je altijd het gevoel dat er nog hoop is. Des te pijnlijker is de realiteit, want in april 2016 verloor Aleah Stanbridge, soulmate en geliefde van gitarist en componist Juha Raivio, het gevecht tegen kanker. Sindsdien klinkt de doom/death metal van de band nog intenser. Hoofdcomponist Juha Raivio heeft zich weer helemaal ingeleefd in de materie waarin zanger Mikko Kotamäki niet alleen zijn rauwe strot gebruikt, maar ook opvallend veel sensitieve cleane zang.
Openingstrack ‘Moonflowers Bloom In Misery’ vangt aan met frêle tokkelende gitaren en cleane zang, maar gaat na enkele minuten over in een zware uitbarsting met screams en grunts. Het dramatische refrein wordt gesublimeerd door sierlijke gitaarleads. Dit afwisselen van fragiele beschouwingen en wanhopige furie is een handelsmerk dat elke song op fraaie wijze inkleurt. In ‘Enemy’ is de cleane zang vervormd, zodat het nog meer gedetermineerd klinkt. In ‘All Hallows’ Grieve’ zingt gastzangeres Cammie Gilbert (Oceans Of Slumber) een duet met Mikko. In deze semi-ballade horen we enkel cleane zang en zo ook in ‘The Void’. Hadden we tot hier toe de indruk dat dit een vrij rustige plaat is, dan wordt deze stelling toch heerlijk aan flarden gescheurd tijdens uitsmijter ‘This House Has No Home’ dat je doet opveren door zijn incidentele verschroeiende screams en blastbeats. Hier gaan ze tot op het bot! En dat is niet alles! De speciale editie bevat een bonus disc waarop alle songs (ietwat korter) worden gespeeld door Trio N O X (met o.a. Helena Dumell die Sólstafir dikwijls bijstaat). De reguliere songs hebben al summiere orkestratie, maar hier ligt de focus op piano en strijkers. De opnamen gebeurden in de Finse Sipoo-kerk. Een devote meerwaarde die zeker op prijs gesteld zal worden door de fans…