Wie met weemoed terugdenkt aan de jaren dat pagan en folk metal een hoogtepunt bereikte in populariteit – pakweg van 2005 tot 2012 – kan ook nu nog terecht bij het Deense Svartsot. Destijds werden ze al vlug door Napalm Records getekend en brachten zij met ‘Ravnenes Saga’ (2007), ‘Mulmets Viser’ (2010) en het conceptalbum ‘Maledictus Eris’ (2011) drie albums uit die hun naam als pagan/folk metal band voor altijd in de annalen schreef. Ze waren zelfs de eerste en populairste folk metal band uit Denemarken. Later zijn er natuurlijk wel velen gevolgd, maar toen was de aanpak nieuw en opwindend.

Svartsot zingt in de Deense taal en die teksten – geschreven door zanger/brulboei Thor Bager – gaan zonder uitzondering over de Deense folklore en geschiedenis. Het is echter Cris J.S. Frederiksen die altijd de leiding heeft genomen van dit zestal. Zelf bespeelt hij ook een aantal folk instrumenten, maar er is altijd een aparte muzikant in de band geweest die los kan gaan op allerlei authentiek spul. Sinds jaar en dag is dat Hans-Jørgen Martinus Vork Rosenwein.

‘Peregrinus’ is vroeger Latijns voor zwerver of kruisvaarder en we hebben hier te maken met een conceptalbum, het derde in het 20-jarig bestaan van de band. In negen songs van 5 à 6 minuten maakt de band een goede beurt, al verlopen de eerste songs nog een beetje volgens een vast stramien. Dat wordt avontuurlijker vanaf het langere ‘Libertas’ waarin de band ook meer vrijgevochten uit de hoek komt. Alle leden dragen een vocaal steentje bij, al zijn het vooral diepe grunts en een verhalende soort knekelzang die de boventoon voeren. De songs zijn opgesmukt met verrassende elementen en wendingen. Zo heeft ‘Neglentia’ een zweem van akeligheid, dat in ‘Spiritualis’ nog versterkt wordt door een duister gesproken stuk. Let op de polkaritmes waardoor de band soms een beetje aan Finntroll doet denken, maar dat is onvermijdelijk. Als je wat extra aandacht aan deze schijf besteedt, wordt het beter en beter. Daar is tijd voor nodig, want de Deense taal maakt het allerminst toegankelijk voor de luisteraar. Zoals bandleider Cris J.S. Frederiksen al zei in het interview, de band is serieuzer geworden en dat wordt gestaafd door het bericht op LinkedIn dat onze componist nu een functie heeft in het Museum Thy als archeoloog. De interesse in het erfgoed en de geschiedenis van zijn vaderland is dus diepgeworteld en verregaand.