Sterbhaus – Necrostabbing at Göta Källare – Live in Stockholm
Black Lodge Records
Release datum: 9 juli 2021
“Je kan dit livealbum bekijken als testament of als nieuwe start. Ik heb in elk geval genoeg gehoord om de band te leren kennen en ze hopelijk nog eens live op het podium te aanschouwen”
Koen de Waele I 20 juni 2021
Toen ik dit album binnenkreeg, moest ik eerlijk toegeven dat ik nog nooit gehoord had van het Zweedse Sterbhaus. Zelf catalogiseren ze zich onder de noemer metal deluxe (thrash/death/black/heavy). De band werd opgericht in 2007 en ondertussen hebben ze twee albums en een EP uitgebracht. De twee albums hebben het zelfs tot bij Lords Of Metal gebracht en werden elk beloond met een mooie score maar jammer genoeg ook de voorspelling dat een doorbraak heel moeilijk zou worden. De bekendheid is hoofdzakelijk in hun thuisland waar ze op 17 oktober 2015 op het podium stonden voor de release van hun tweede album ‘New Level Of Malevolence’. De show werd trouwens een triootje want Raise Hell en Grave hadden ook juist een album uit en stonden op hetzelfde podium. Een intro krijg je niet te horen maar opener ‘Necrostabbing The Corpsefinder’ is direct een harde en vinnige opener die balanceert op het randje van thrash en death metal. Het eindgeluid is ronduit perfect en je hebt zelfs niet onmiddellijk door dat je naar een liveshow aan het luisteren bent.
De interacties tussen de nummers door duren soms wat langer en zijn in het Zweeds. Je verstaat er dus niet veel van maar zanger/bassist Marcus Hammarström weet alleszins hoe hij een publiek moet opzwepen. Het album nodigt zeker uit om de band beter te leren want je hoort verdomd goede dingen en af en toe een leuke verrassing. Zo krijg je halverwege ‘New Level Of Malevolence’ een stukje Balkan gitaargetingel. Jammer genoeg was de band het slachtoffer van heel wat gecancelde shows en vervoegde Marcus Shining op hun Amerikaanse tour. Dus was het de opzet om de show te filmen en uit te brengen als vorm van publiciteit zodat Sterbhaus meer bekendheid zou krijgen en vaker geboekt zou worden. Jammer genoeg bleven de optredens uit en werden het slechts enkele uitzonderlijke gelegenheden in Zweden en Duitsland. Je kan dit livealbum bekijken als testament of als nieuwe start. Ik heb in elk geval genoeg gehoord om de band te leren kennen en ze hopelijk nog eens live op het podium te aanschouwen.