Deze traditionele heavy/power metal band ging pas in 2019 van start in Duitsland. De volgende jaren werd de scène getroffen door de pandemie, maar in 2023 brachten zij toch het debuutalbum ‘Sungazer’ uit. Dit nieuwe album ‘Time’ is echter op alle fronten een stap voorwaarts: betere songs, betere zang, en een betere productie. De band produceerde ‘Time’ zelf, maar riep de hulp in van Marc Ayerie om dit resultaat te bereiken.  

De band blijft trouw aan de principes van traditionele, maar stevige metal. Van start gaan ze met ‘Echoes Of Eternity’ dat aangenaam rockt en geënt is op de traditie van Helloween en Iron Maiden. Zanger Tobias Hübner zingt vrij hoog en schuift soms naadloos over in een gil die meteen een handelsmerk wordt. Hij is als vocalist sterk en dominant aanwezig en in songs als het lichtjes epische galopperende ‘Labyrinth Of Time’ en de bijna a cappela zang in ‘The Illusionist’ zijn we zelfs onder de indruk. Hij zorgde trouwens ook voor enige toegevoegde keyboard arrangementen in ‘Thunderstorm’ en afsluiter ‘The Ocean’s Call’. De meeste songs zijn uptempo rockend, maar het gas wordt teruggedraaid in ‘Passing Hours’ dat net daarom toch wat imposanter is. De band doet me zelfs even aan de beginperiode van Uriah Heep denken (met name in de semi-ballade ‘Nocturnal Dreams’). Skull & Crossbones blijft dus dicht bij de roots van het genre. De laatste track ‘The Ocean’s Call’ is wat speelser en vrolijker dan de rest en knipoogt zelfs naar een piratensfeertje. Vast een song die live het ijs breekt. Duitse degelijkheid troef op ‘Time’ van Skull & Crossbones.