Skid Row – The Atlantic Years (box set)
BMG
Release datum: 3 december 2021
“Eigenlijk is ‘The Atlantic Years’ daarom alleen interessant als je de eerste drie platen van Skid Row nog niet in je kast hebt staan. Dat is op zich reden genoeg voor aanschaf, want de kwaliteit van het muzikaal gebodene blijft geweldig, ook na al die jaren”
Erik Boter I 2 december 2021
Net op tijd voor de feestdagen brengt BMG een boxset(je) uit van Skid Row. De Amerikaanse Skid Row wel te verstaan, niet de Ierse band die eind jaren zestig en begin jaren zeventig furore maakte met ene Gary Moore en ene Phil Lynott in de bezetting.
Nee, de Amerikaanse Skid Row zijn kinderen van de jaren tachtig en negentig. De groep uit New Jersey maakte in 1989, drie jaar na hun oprichting, een vliegende start met hun titelloze debuutalbum en de MTV hits ‘Youth gone Wild’ en ’18 and Life’. De band mocht veelal mee op tour met ‘ontdekker’ (Jon) Bon Jovi die op dat moment op het hoogtepunt van zijn carrière stond. Met een frontman/brulboei als Sebastian Bach, een arena vol gillende meiden en een album vol radiovriendelijke rock met een rauw randje moest het verder wel goed komen met de Skids. En dat deed het ook. Skid Row was een veelbelovende band in die tijd en konden moeiteloos mee met tijdgenoten als Ratt, Great White en Poison.
Verrassend maar erg leuk was het toen het tweede album ‘Slave to the Grind’ uitkwam in 1991. Die plaat was beduidend harder dan de eerste en kon mij daarom veel meer bekoren dan het debuut. Het titelnummer knalt nog altijd vol dynamiek je speakers uit. Tijdens live shows schrokken de bakvissen die voor ’18 and Life’ kwamen zich een hoedje wanneer de show werd geopend met ‘Slave to the Grind’. Het was een stoere zet van de groep, maar in wezen was het commerciële zelfmoord. Het album bevatte met ‘In a darkened room’ en ‘Monkey Business’ echter nog wel twee kleine MTV hitjes.
‘Subhuman Race’ uit 1995 deed het een stuk minder dan de eerste twee albums. Hoewel de critici het er over eens waren dat het derde Skid Row album lang niet slecht was, vielen de verkoopcijfers tegen. Hairbands hadden het midden jaren negentig ook niet makkelijk met de opkomende Grunge rage. Skid Row (net als veel van hun collega’s) was ineens niet hip meer. En dus bleven de CD’s in de bakken staan en bleven de zalen leeg. Het is niet gek dat e.e.a. leidde tot frictie binnen de groep. Zanger Sebastian Bach stapte uit de band (of werd ontslagen, dat ligt eraan wiens verhaal je gelooft) en Skid Row ging vanaf 1999 door met Johnny Solinger als frontman. Met hem maakte de groep (met kernleden gitaristen Dave Sabo en Scotti Hill en bassist Rachel Bolan) nog twee prima albums: ‘Thickskin’ uit 2003 en ‘Revolutions per Minute’ uit 2006. Beide kwamen uit bij het relatief kleine Steamhammer label. Solinger verliet de band in 2015 en overleed dit jaar aan leverfalen. Skid Row bestaat nog steeds en treedt regelmatig op, tegenwoordig met zanger ZP Theart en drummer Rob Hammersmith. Ik heb even geteld; Rob is Skid Row’s zesde drummer.
Het is niet zo gek dat ‘The Atlantic Years’ alleen de eerste drie albums van Skid Row bevat. Het was de meest succesvolle periode van de band en Sebastian Bach zal misschien technisch niet de beste zanger geweest zijn die de groep ooit had, hij was wel de frontman in de succesjaren. De loop van de geschiedenis van de band is toch best triest te noemen. Van de enorme uitverkochte arena’s naar half gevulde clubs, van een major maatschappij naar een independent label. Grote stappen terug. In de tussenliggende jaren doken er regelmatig verhalen op in de rockpers die een reünie aankondigden van de succesbezetting, maar ego’s, advocaten en dollars staan die stappen tot nu toe in de weg. Misschien dat het er ooit nog van komt. Voorlopig is Sebastian Bach solo onderweg in Amerika en speelt daarbij het ‘Slave to the Grind’ album integraal.
De boxset wordt gecompleteerd door een tweetal EP’s: ‘B-Side Ourselves’ en ‘Subhuman Beings on Tour!!’. Beide werden al eerder uitgebracht (in 1992 en 1995 respectievelijk). Erg bijzonder is de inhoud van deze boxset dus niet omdat er geen ‘previously unreleased’ materiaal te vinden is, ook niet op de reguliere drie albums. De box wordt echter ook op vinyl uitgebracht en is daarmee interessanter voor fans omdat de EP uit 1995 destijds alleen op CD werd uitgebracht. De muziek werd ook geremastered voor deze release maar eerlijk gezegd hoor ik het verschil niet zo. De box ontbeert verder enige opsmuk: geen boek, geen poster, geen foto’s, geen replica backstagepas en geen ‘Youth gone Wild’ plak tattoo voor op je onderarm. We mogen misschien verwend zijn op dit gebied door BMG (kijk naar de Black Sabbath boxsets als referentie) maar dit vind ik echt een gemiste kans.
Eigenlijk is ‘The Atlantic Years’ daarom alleen interessant als je de eerste drie platen van Skid Row nog niet in je kast hebt staan. Dat is op zich reden genoeg voor aanschaf, want de kwaliteit van het muzikaal gebodene blijft geweldig, ook na al die jaren.
Bach en voormalige consorten.. om de tafel met een biertje jullie en maak afspraken over de Grote Skid Row Reünie! Succes verzekerd!
