Nibbs Carter: “Natuurlijk is het tof om te horen dat er positief geschreven wordt over ‘Carpe Diem’. Maar er moeten toch ook wat slechte kritieken te vinden zijn. Anders klopt het niet, hahaha”
Door velen wordt Tim ‘Nibbs’ Carter nog steeds gezien als de ‘nieuwe’ bassist van Saxon. Toch zit hij alweer 34 (!) jaar in de band en is, zeker op het podium, een man die veel aandacht naar zich toe trekt. Maar ook als het om het componeren van Saxon tracks gaat heeft Nibbs inmiddels een vinger in de pap. Ik sprak Carter via Zoom vanuit Amerika en zodoende kon ik hem bevragen over het nieuwe Saxon album ‘Carpe Diem’ waar de rockpers bijna unaniem erg positief over is. Maar ook het rijke verleden van de snarenplukker kwam uitgebreid aan bod.
Erik Boter Ι 29 januari 2022
Hi Nibbs, ik had verwacht jou in Engeland te treffen, maar in plaats daarvan zit je in Amerika?
Ja, dat klopt. Ik woon een gedeelte van het jaar in Duitsland en een gedeelte van het jaar in Amerika. Je treft me alleen in Engeland als ik met Saxon aan het opnemen ben, of moet optreden. Dat ik een gedeelte van het jaar in de States vertoef heeft met de gezondheid van mijn vrouw te maken, die zich in een warm en droog klimaat fysiek prettiger voelt dan in het natte en koude Duitsland.
Ben je dan ook bezig met het maken van nieuwe muziek, nu je daar zit? En is dat voor Saxon of meer voor jezelf?
Voor beide, eigenlijk. Ik schrijf eigenlijk constant en niet alles wat ik componeer is geschikt voor Saxon, hahaha. Dus ja, ik schrijf ook voor mezelf, misschien wel voor een soloplaat op termijn, wie zal het zeggen. Ik ken genoeg mensen in de business die me met de opnames en composities kunnen helpen. Voor dat solo werk, dan. Met Saxon zijn we ons momenteel alweer aan het focussen op 2023.
2022 toch eerst? Met optredens bedoel ik?
Weet je, ons nieuwe album is alweer een hele tijd af. We hadden het een jaar eerder kunnen uitbrengen, maar dat hebben we niet gedaan. Dat zou geen enkele zin gehad hebben.
Omdat jullie toch niet konden optreden?
Exact. Dus voor jou is het materiaal nieuw, maar voor ons is het al langer dan een jaar oud. Daarnaast, en dat weten niet veel mensen denk ik, maakt een band als Saxon een album op krediet. Daar bedoel ik mee dat de kosten voor de opnames worden voorgeschoten door de platenmaatschappij en die kosten moeten wij natuurlijk wel terugbetalen. Wij verdienen ons inkomen voor het grootste gedeelte door te spelen, dus een toer om een nieuwe plaat te ondersteunen is niet alleen leuk, maar ook erg noodzakelijk.
Jullie hebben kort voor het uitbreken van de pandemie nog een paar shows gedaan in Nederland en België, toch?
Ja, in Antwerpen, Nijmegen en eentje in Düsseldorf. Dat waren opwarm shows voor ons, weet je? Biff was herstellende van zijn bypass operatie en deze optredens waren voor hem echt de test of alles weer goed werkte en of hij het aankon. Vooral de shows bij jullie en in België waren goed testmateriaal voor hem omdat het binnen zo verschrikkelijk warm was. Ik kan me nog herinneren dat er backstage al een vreemde sfeer hing. Corona was er al wel en we wisten nog niet hoe er mee om te gaan. Veel mensen wilden geen handen schudden en hadden zo’n houding van “blijf uit mijn buurt!” In Düsseldorf was het nog gekker, daar moest je al wel je handen desinfecteren voordat je de zaal binnen kwam, maar mochten er binnen gewoon 5.000 mensen tegen elkaar aan staan en over elkaar heen hoesten. Maar goed, wat wisten we toen nog over Covid?
Zijn jullie meteen daarna aan het schrijven van ‘Carpe Diem’ begonnen?
Nee, we hebben eerst nog het ‘Inspirations’ covers album gedaan. Ik denk dat we daar een half jaartje na die paar optredens bij jullie aan zijn begonnen. Dat was echt heel erg leuk om te doen. We konden toen nog bij elkaar kruipen en de boel min of meer “live” opnemen. Dat hebben we gedaan in een groot huis, Brockfield Hall, niet in een studio. De drums van Nigel stonden opgesteld onder de trap in de hal, hahaha. We hebben het in een paar dagen opgenomen. Je kunt een documentaire op YouTube vinden over de opnames. Het was gewoon heel leuk om te doen. We waren zelf even lekker bezig en de fans hadden ook iets in handen in plaats van optredens, weet je?
Ik vond het een leuk tussendoortje, inderdaad. Maar toch, op ‘Carpe Diem’ klinkt de band in mijn oren zo veel meer “on fire” dan op de covers plaat. Alsof jullie wat te bewijzen hadden, ik vind dat erg knap. Saxon’s debuut kwam uit in 1979, om dan in 2022 zo hongerig over te komen.. niet elke band kan dat. Ik lees ook veel positieve reviews over het album en volgens mij doet ‘Carpe Diem’ het ook goed in de charts.. toch?
Hoge posities in de hitlijsten zijn natuurlijk altijd leuk. Reviews heb ik persoonlijk niet zo heel veel mee. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden tegenwoordig. Weet je, vroeger ging je naar de kiosk en kocht je de NME of Kerrang.. Aardschok natuurlijk bij jullie. En dan las je de reviews en op basis daarvan rende je naar de platenzaak. Bij mij werkte dat ook zo in die tijd. Tegenwoordig.. stel, ik lees iets op mijn telefoon of laptop over het nieuwe album van Electric Light Orchestra, dan krijg ik de dag erop allemaal advertenties over Electric Light Orchestra in mijn feeds. Dus hoe onafhankelijk zijn reviews op internet, ik vind dat best lastig. Ik lees ze daarom ook niet. Maar het is tof om te horen dat er positief geschreven wordt over ‘Carpe Diem’. Maar er moeten toch ook wat slechte kritieken te vinden zijn. Anders klopt het niet, hahaha.
Maar dank je voor het compliment. Misschien is de extra tijd die we in het album hebben kunnen steken terug te horen. Snap je, een track even met rust laten en later nog eens goed beluisteren, even goed reflecteren. Het heeft Biff in ieder geval de kans gegeven om heel goed over zijn teksten na te denken en hier en daar nog dingen te veranderen. Hij heeft zelfs achteraf het thema van een nummer geruild met een ander nummer. Of volledig veranderd. Omdat het beter werkte. Welke track dat was? ‘Remember The Fallen’ volgens mij. Dat is ons nummer over Covid.
Toch kan ‘Remember The Fallen’ net zo goed over oorlogsslachtoffers gaan in mijn optiek..
Precies! Het is niet zo’n cheesy nummer geworden. We wilden geenszins een ‘let’s jump on the bandwagon’ Corona nummer maken. Maar wel stil staan bij de vele slachtoffers die de pandemie heeft gemaakt onder familieleden, vrienden en zorgpersoneel. Wat is probeer te vertellen is dat de muziek er al was, de teksten ook maar dat Biff uiteindelijk het roer heeft omgegooid en er een ander nummer van gemaakt heeft. Waardoor het beter is geworden dan de eerste versie. Misschien dat je dat hoort wanneer jij zegt dat de band hongerig overkomt.
Hoe werkt het componeren van de muziek eigenlijk bij Saxon? En wat is jouw eigen invloed op het schrijfproces precies?
We componeren eigen allemaal muziek, los van elkaar. Biff is de centrale figuur daarbij. Hij ontvangt alle riffs en andere stukjes muziek van de rest van de band. Wanneer hij het ziet zitten, gaan we er verder mee. Het mooie van deze moderne tijden is dat je stukken muziek gewoon thuis op kunt nemen en via internet met elkaar kunt delen. Sterker nog, ik heb een stuk klaar en dat gaat direct na ons interview per mail naar Biff. Hier, kijk maar (laat mij met zijn camera de ruimte zien waarin hij zit, ik zie een keyboard, een Steinberger gitaar en een basgitaar). Wat we ook doen is een digitale jamsessie opzetten waardoor er geen brainstormsessie ontstaat maar een “riffstormsessie”. Daar kunnen ook mooie dingen uit ontstaan. En als Biff het goed vindt, dan..
..heeft Biff wat dat betreft de touwtjes in handen? Hij bepaalt wat goed is en wat niet voor de band?
Daar komt het wel op neer, ja. We vinden dat een hele prettige manier van werken, hoor. Ik denk dat we het al zo doen vanaf het “Call to Arms” album (2011). En het maakt dus niet uit van waar ik de muziek naar Biff stuur. Dat kan vanuit hier in Amerika zijn, maar ook vanuit mijn huis in Duitsland of vanuit de toerbus of kleedkamer. De tijden zijn wat dat betreft natuurlijk wel anders ten opzichte van twintig jaar terug. Als je kijkt wat voor een digitale mogelijkheden onze producer Andy Sneap tegenwoordig heeft als het om de sound gaat.. vroeger kostte het weken om een gitaargeluid naar wens te krijgen, tegenwoordig gaat dat allemaal via software en laptops.
Jullie nemen dus veel basismateriaal thuis op. Gebeurt het wel eens dat een basistrack van jouw demo op het finale product terecht komt? Jij neemt voor je demo’s die je naar Biff stuurt ook gitaarpartijen op bijvoorbeeld. Komen die wel eens op een album terecht?
Goede vraag. Heel soms gebeurt dat wel, ja. Dan is een gedeelte van een demo zo goed dat een track gewoon bruikbaar is voor een album. Vaak worden mijn opnames gebruikt als “werkdemo”. Om een voorbeeld te geven: ik neem een track op met gitaar, bas en voorgeprogrammeerde drums. Het tempo van zo’n track ligt dan vast waardoor Nigel (Glockler, drummer) de demo kan gebruiken om zijn drumpartijen op in te spelen. Andy begeleidt dat proces helemaal. Vervolgens zetten Paul Quinn en Doug Scarratt hun gitaarpartijen erop en krijg ik van Andy mijn eigen demo terug (maar dan met echt drums en gitaren) om daar weer mijn eigen baspartijen op in te spelen. Zo ontstaat dan de uiteindelijke song die jij op het album hoort. Maar het kan dus best zo zijn dat Andy bepaalde stukjes uit een demo laat staan op het uiteindelijke nummer.
Dus eigenlijk is ‘Carpe Diem’ helemaal op afstand gemaakt.
Klopt, midden in de lock down. Ik heb de uiteindelijke baspartijen thuis in Duitsland opgenomen, in mijn slaapkamer, hahaha. Op de Rickenbacker basgitaar van Biff nota bene. Die ik na de opnames overigens terug moest geven, maar die ik inmiddels toch in mijn bezit heb omdat mijn vrouw ‘m van Biff heeft gekocht om ‘m mij cadeau te doen voor mijn verjaardag. Biff heeft zijn zang overigens ook thuis opgenomen. Uiteindelijk zijn er alleen wat overdubs in de studio gedaan.
Ik wil even een stukje terug in de tijd met je gaan, eerst naar 1988 toen jij bij de band kwam.. in wat voor staat trof jij Saxon aan toen je lid werd?
Ze waren toen net terug van een toer in Amerika ter promotie van het ‘Destiny’ album. Voordat ik lid werd van Saxon, was ik gewoon een fan. Ik kan me nog goed herinneren dat ik ‘Ride Like The Wind’ op de radio hoorde terwijl ik stond te flipperen in ons buurtcafé. Ik kende het nummer natuurlijk van Christopher Cross maar haalde er wel meteen de stem van Biff uit. De cover had ook een lekker stevig arrangement, weet je? Ik was niet zo’n fan van nummers als ‘Waiting For The Night’ en ‘Back On The Streets’. Ik was een single-koper in die tijd en kende Saxon toch vooral van de heavy nummers als ‘Heavy Metal Thunder’ en ‘Power And The Glory’.
Wat er gebeurde was dat Saxon aan het opnemen was in de studio waar ik regelmatig was voor sessiewerk, de Chapel Recording Studios. Dus ik kreeg een telefoontje met de vraag of ik ze wilde helpen met wat basgitaarpartijen. Dat werd uiteindelijk het ‘Solid Ball Of Rock’ album, ja. Paul Quinn kende ik al een beetje omdat we samen voor de lol in een Blues bandje speelden, de Knee Tremblers. Na de opnames mocht ik direct mee op toer en sindsdien maak ik onderdeel uit van de band. We toerden veel in die tijd.
Vóór Saxon heb je ook even bij Fastway gespeeld, de band van Motörhead’s ‘Fast’ Eddie Clarke. Hoe kwam je met Eddie in contact?
Dat waren de tijden! Dat ging eigenlijk op dezelfde manier als met Saxon. Fastway was aan het opnemen in dezelfde studio en hij had een bassist nodig. Neil Murray was de bassist op het ‘On Target’ album maar die was blijkbaar niet altijd beschikbaar. En dus ben ik op vijf of zes nummers te horen. Ik heb met Eddie zo veel lol gehad tijdens die opnames.. ik was nog maar negentien jaar oud en keek natuurlijk onwijs op tegen iemand als Eddie. Regelmatig kwamen de flessen Wodka tevoorschijn of gingen we ineens bowlen terwijl er eigenlijk gewerkt moest worden, hahaha. Ik heb nooit deel uitgemaakt van Fastway, ik heb alleen sessiewerk voor ze gedaan. Ik ben Eddie later nog regelmatig tegen gekomen natuurlijk, wanneer Saxon en Fastway samen speelden. Hij heeft toen ook regelmatig ‘Ace of Spades’ met ons op het podium gedaan. Machtig was dat. Sowieso heeft Saxon natuurlijk altijd warme banden gehad met Motörhead. We hebben veel samen gespeeld. Ook op de allerlaatste toer van de band.
In aanpak of concept liggen ‘Solid Ball Of Rock’, het eerste album dat je met Saxon deed en ‘Carpe Diem’ redelijk dicht bij elkaar. Beiden zijn rockalbums van begin tot eind.
Dat klopt wel een beetje. Het zijn in ieder geval allebei hele gefocuste albums waarbij weinig ruimte was om van de platgetreden paden af te wijken en te experimenteren. Dat deden we op onze laatste drie albums ‘Sacrifice’, ‘Battering Ram’ en ‘Thunderbolt’ nog wel en we zullen het in de toekomst ook wel weer eens doen. Maar Carpe Diem’ is inderdaad “straight forward hardrock”. Ik denk ook wel dat we hier en daar worden beïnvloed door getalenteerde bands waar me mee op festivals staan. Machine Head of Trivium bijvoorbeeld, dat soort jongens. Als ik die tekeer zie gaan denk ik “dat kan ik ook! En beter! ”
Ik vind niet dat een band als Saxon zich moet laten inspireren door het jongere grut.. jullie hebben je sporen toch al lang verdiend?
Ik denk dat zoiets instinctief werkt. Als ik gave nieuwe muziek of bands ontdek, bijvoorbeeld op een festival, dan sla ik dat toch ergens op. Ik kan dat niet uitschakelen of zo. Maar classics zijn classics, daar heb je gelijk in. Net als bij auto’s, hahaha.
Wat zijn de plannen voor de nabije toekomst voor Saxon? De Europese tour is net aangekondigd voor oktober zag ik.
Eigenlijk hadden we direct na de release van ‘Carpe Diem’ op pad willen gaan maar ja, in oktober gaan we in Europa de boer weer op. We doen drie shows in Nederland (Tilburg, Haarlem en Zwolle). Daarna zijn Noord en Zuid Amerika aan de beurt. Aankomende zomer doen we verschillende festivals, waaronder Graspop in België, het Mystic Festival in Polen, Sweden Rock, Rock Fest Barcelona.. er worden nog wel een paar festival shows toegevoegd aan het lijstje verwacht ik. En in de tussentijd werken we alweer aan nieuwe nummers. Zoals ik net al zei, ik stuur zo direct alweer wat nieuwe riffs naar Biff toe.
Dank je wel voor tijd, Nibbs. Wil je nog wat delen met onze lezers?
Ik wil al onze fans bedanken voor het geduld dat ze hebben opgebracht de laatste twee jaar. We komen er weer aan! Tot snel!
