Dit is één van de acht bands, volgens Metal Archives, die Sacrilege heet. En iedere keer trap ik weer in, denkend, hopend dat het de Amerikaanse Sacrilege is die ooit het geweldige ‘Party With God’ uitbracht, of het Engelse Sacrilege wat ooit crust punk speelde, toen thrash probeerde en later doom en aanverwante stijlen in de vingers had.

Maar nee, het is de NWOBHM Sacrilege die na drie demo’s begin jaren tachtig pas in 2011 met de debuutplaat op de proppen kwam. ‘The Court Of The Insane’ is inmiddels alweer album nummer zeven. Het is duidelijk dat de band tegenwoordig niet stilzit. Voegt dit album iets toe aan het traditionele heavy metal landschap? Niet echt, nee. Het klinkt allemaal best lekker en ook wel herkenbaar, maar dan als Judas Priest op een mindere dag. Mindere? Ja, want helaas klinkt het nergens zo spetterend als bij de metal gods op een goede dag. Een en al droefenis dus? Nee, dat nou ook weer niet. Men beheerst de instrumenten goed, de zang is in orde, af en toe blijft er een melodielijntje hangen, maar daar blijft het dan wel bij. Binnen het grote geheel een overbodige release, maar de mannen hebben er waarschijnlijk een leuke hobby aan.