Pantera, Power Trip, Child Bite in Afas Live, Amsterdam – 28 januari 2025
“Na ‘Walk’ legt Phil de show even stil en verontschuldigt hij zich dat hij niet eerder heeft gezien dat er iemand in het publiek gewond is geraakt”
Pantera speelt weer in Nederland en dat is een goede reden om naar Amsterdam te gaan. Voor mij persoonlijk is dat een behoorlijke reis, maar voor sommige bands is dat geen enkel probleem. De laatste keer dat Pantera ons land aandeed was in 2023, waardoor ik me ten zeerste uitgenodigd voelde dit keer er weer bij te zijn. Om de avond compleet te maken, hebben ze de support acts Child Bite en Power Trip meegenomen.
4 februari 2025 I Tekst: Perry Boleij| fotografie: Walter Sterkenburg
Child Bite is die eerste band, een punk / metal spelend 4-tal uit Detroit, Michigan. Zanger Shawn Knight zingt, schreeuwt, en klinkt af en toe veel als Jello Biafra, dan weer als de Dead Kennedys zanger die met No Means No en Lard samenwerkt. Het wanhopige geluid wat hij op die platen creëert heeft veel weg van het geluid van dit Child Bite. Het geluid is super en gitarist Jeremy Waun gaat als een dolle tekeer op zijn gitaar, vaak met zijn tong uit zijn mond. Maar wat maakt hij een mooi, vet, hysterisch geluid. De band wordt gecompleteerd door drummer Jeff Porter en mede oprichter / bassist Sean Clancy.Ze moeten het doen met een half uurtje en die besteden ze goed. 5 nummers komen er voorbij, waaronder 2 nummers van het album ‘Blow Off The Omens’, uit 2019. Het publiek komt voorzichtig in beweging, tot groot plezier van de zanger, die datzelfde publiek induikt bij het laatste nummer van de set; een cover van Nine Inch Nails ‘Wish’, wat ze hiervoor nog nooit live gespeeld hebben. Een leuk begin van de avond.
De 2e band komt uit Dallas,Texas, de staat waar Dimebag Darrell en Vinnie Paul geboren zijn. Power trip band is begonnen in 2008 en heeft sinds 2023 een nieuwe zanger Seth Gilmore die een behoorlijke brul in huis heeft. De band gaat van af de eerste tonen met geweld over de speakers en krijgen daardoor bij het 2e nummer ‘Executioner’s Tax (Swing Of The Axe)’ al een circlepit cadeau. De zanger moet er weliswaar wel zelf om vragen, maar toch. De heren vinden het een grote eer om hier op het podium te staan, in het voorprogramma van de grootheden Pantera en daarom dragen ze ‘Nightmare Logic’ op aan de hoofdact. Ze hebben ongeveer 40 minuten om hun set te spelen en de crossover thrash komt hard aan, maar is zeer lekker. Gitaristen Blake Ibanez (what’s in a name?) en Nick Stewart (met een Morbid Saint shirt aan, wat een fijnproever) hebben beide een heel vet en vol geluid, bassist Chris Whetzel en drummer Chris Ulsh maken er een superstrak geheel van. Wij als publiek krijgen 5 nummers van het album ‘Nightmare Logic’, waaronder het verwoestende ‘Firing Squad’ en ‘Waiting Around To Die’. Daarnaast wordt het titelnummer van het album ‘Manifest Decimation’ op ons afgevuurd. Zanger Seth is een bezig baasje, hij gaat over het podium als een hardcore zanger en zorgt dat onze aandacht niet verslapt. Nou dat gaat niet gebeuren want ze zetten een heel gave show neer.
Over de hoofdact Pantera kan ik kort zijn: vet geluid, net zoals op de albums en geweldige muzikanten. Natuurlijk gebeurt er meer op het podium en ernaast. We beginnen met een soort van zegening van Zack Wilde die door de fotopit loopt met een masker op en poppetjes in zijn hand, ik denk beeltenissen van Dimebag en Vinnie Paul. Maar het gaat zo snel dat ik het niet goed kan zien. Het is ondertussen ongeveer 2,5 jaar geleden dat de band in dezelfde zaal stond. Aan de show is niet zo gek veel veranderd, de eerste 8 nummers zijn hetzelfde als in 2023. Ze beginnen met ‘A New Level’, om vervolgens nog meer gas te geven met ‘Mouth For War’. Dit klinkt weer zo gruwelijk vet.
Phil Anselmo bedankt ons tijdens de show zo vaak, dat ik de tel kwijt raak en hij is zich er zelf ook van bewust en zegt dan ook “I can thank you a thousand times for this”. De zanger ziet er goed uit en zijn stem is zoals altijd een soort rasp. Hij staat op zijn blote voeten en het andere origineel lid van de band bassist Rex Brown is zoals altijd een beetje onzichtbaar. Gitarist Zack Wylde is een geweldenaar op zijn gitaar en laat weer horen waarom hij de ideale vervanger is voor zijn vriend Dimebag Darrel
Charlie Benante is een goede drummer, maar lijkt bij ‘Walk’ te snel te starten, dus het begin is een beetje rommelig, maar verder vind ik het een goede show. Na ‘Walk’ legt Phil de show even stil en verontschuldigt hij zich dat hij niet eerder heeft gezien dat er iemand in het publiek gewond is geraakt. Ik heb begrepen dat iemand een gebroken been heeft opgelopen in de pit, voor diegene sterkte toegewenst. Phil wenst hem of haar ook een spoedig herstel, nadat de EHBO zijn werk gedaan heeft. Heel de show is natuurlijk in het teken van de Abbott broers, zo ook tijdens het nummer ‘Floods’, dat geweldig gespeeld wordt door Zack. Tiijdens dat nummer krijgen we beelden van de muzikale broers te zien. De hits vliegen ons om de oren met nummers als ‘Becoming’, ‘Suicide Note Pt. II’, ‘Cowboys From Hell’ en de laatste van vanavond ‘Fucking Hostile’ die massaal wordt meegezongen, geweldig.
We hebben allemaal weer een fijne avond gehad en ik zie heel veel tevreden gezichten in het publiek.
De setlist van vanavond:
Regular People (conceit) (van tape)
- A New Level
- Mouth For War
- Strenght Beyond Strenght
- Becoming (with ‘Throes Of Rejection’ outro)
- I’m Broken (with ‘By Demons Be Driven’ outro)
- Suicide Note Pt. II
- 5 Minutes Alone
- This Love
- Floods (Dimebag Darrell and Vinnie Paul tribute video on screen)
- Walk
- Domination / Hollow
- Cowboys From Hell
Toegift:
- Fucking Hostile
Social media