Nephila bestaat uit muzikanten die de nodige ervaring hebben opgedaan in Children Of The Sun en hebben in 2019 een landelijke Zweedse muziekprijs in de wacht gesleept. Muziek maken kunnen ze dus wel en het (technische) niveau van muzikaliteit is dan ook zeer hoog; de mix van psychedelische Acid Rock, Prog en Folk is niet voor beginners weggelegd. Vooral de instrumentale passages die zo uit de zestiger, of vroeg zeventiger jaren lijken te komen, kunnen op mij veel indruk maken; haal de waterstofprojecties er maar bij en denk aan Love and Peace, bij een muzikale dwarsdoorsnee van de hele Woodstock bezetting. Heel knap gemusiceerd en vaak indrukwekkend pakkend of hypnotiserend. Is dit dan alleen maar “helemaal te gek, weet je wel, weet je niet” (vrij naar Koos Koets)? Helaas, de overigens zeer getalenteerde zangeressen kunnen me met zowel hun engelachtige, als furieus uithalende vocalen in de gekozen (theatrale?) zanglijnen vaak niet raken of soms zelfs irriteren. Ondanks deze persoonlijke hinderpaal, moet ik (zeker gezien de grootse instrumentele bijdragen) dit plaatje het voordeel van de twijfel geven. Zeker een poging tot beluistering waard.