Toen we in oktober 2023 naar het October Tide concert gingen in Antwerpen, leerden we dat My Lament het voorprogramma zou verzorgen. We herinnerden ons de band nog wel vaag uit het verleden toen ze openden op een doom metal happening. Dat kan kloppen. Het vorige album ‘Broken Leaf’ dateert uit 2009. Daarna is de band wel altijd actief gebleven op velerlei vlakken, maar het was wachten op het huidige ‘The Season Came Undone’ voor een tweede volledig album. We maakten live kennis met het nieuwe materiaal en dat beviel ons heel erg.

De band heeft naast oudgedienden als ritmesectie en een uitstekende lead gitarist nu ook een nieuwe zanger/gitarist en deze Robrecht is echt een meester in het afwisselen van grunts en cleane zang (denk aan Peter Steele in klare fragmenten), terwijl hij ook nog slaggitaar speelt. Thuis was het beluisteren van het album eveneens een feest. De doom/death metal van My Lament ligt niet al te zwaar op de maag, maar weet het hart wel te raken. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ze in songs als ‘Oh, Fall’ (met de poëtische zin “winter is coming, welcome the crystalline dying of light”) en vooral ‘November’ oorwurmtracks  geschreven hebben.

Maar het doomfeest vangt aan met de dynamische doom riffs van ‘Everything Goes To Waste’. Geen opmonterende gedachte, maar My Lament maakt er een welluidende catharsis van met afwisselend diepe grunts en cleane zang, terwijl prachtige gitaarsolo’s de kers op de taart vormen. Een song als ‘My Mausoleum’ heeft simpelweg het juiste gevoel om je herfstdepressie te begeleiden en toch schoonheid te vinden in vergankelijkheid. Veel cleane zang is er te horen in ‘Like Fallen Rain’, terwijl de beukende ritmesectie versus frivole gitaarloopjes in het eerder vernoemde catchy ‘Oh, Fall’ onweerstaanbaar zijn. Ook het instrumentale ‘Like Something Almost Being Said’ blijft boeien, want pittige acceleraties worden ingebouwd. Na de mijmeringen in de ‘hit in spé’ ‘November’, is het nog genieten van zompige riffs, grunts en cleane zang in een doomfestijn, genaamd ‘Life Will Be The Death Of Me’, dat deze comeback op glorieuze manier afrondt. My Lament heeft op dit album de perfecte harmonie tussen treurnis en kracht gevonden en we hopen dat ze op dit elan verdergaan! Niet te extreem, wel aangrijpend.