Mr. Bungle, Oxbow & Spotlights in 013, Tilburg – 24 juni 2024
“Een enthousiaste band gaat los tegenover een al net zo´n enthousiast publiek “
Onder de noemer “ Ipecac Geek Show, European Vacation” trok Mr. Bungle de afgelopen periode door Europa. Vergezeld door twee labelgenoten, Spotlights en Oxbow, streek de caravaan maandag 24 juni neer in 013. Drie bands met stuk voor stuk een unieke, eigen smoel en dito sound.
3 juli 2024 I Tekst Erik Mensinga | fotografie: Guus van der Aa & Erik Mensinga
Spotlights, de band rondom Mario Quintero en z’n vrouw Sarah, heeft de schone taak de avond te openen. De zaal is bij aanvang van Spotlights al tot de nok toe gevuld en klaar voor het loodzware, gitzwarte, sonische, muzikale geweld dat het trio van Spotlights dik uitsmeert over 013. De band is een prettige opener voor deze gevarieerde avond.
Na een korte ombouw mag de tweede band, te weten Oxbow, aan slag. Dit viertal is al sinds 1989 actief en maakt een bizarre mix van rock, avant garde jazz en musique concrète. Zanger Eugene Robinson komt op in een glanzend, goudkleurig kostuum, die gedurende de set steeds verder uitgaat. Z’n hoekige, enigszins vreemde manier van bewegen en loopje zorgen ervoor dat je, naast de muziek, blijft opletten wat er op het podium gebeurt. Robinson zijn zangkwaliteiten zijn zeer eigen te noemen. Af en toe net over het randje van vals, maar dan ongemakkelijk lekker, passend bij de muziek. Oxbow trekt z’n invloeden verder open dan dat we bij Spotlights om de oren kregen. De brede invloed van stijlen smelt gevarieerd samen tot een zeer geschikte opener voor Mr. Bungle.
Tja… en dan de campingbeheerders van deze tour zelf, Mr. Bungle. Vanavond staat de band voor een nagenoeg uitverkochte zaal, en zal zich vooral richten op de laatste release, een heropname van de cult demo, ‘The Raging Wrath Of The Easter Bunny’ , uit 1986. De line up die in 2020 het verleden flink opschudde, staat vanavond in Tilburg op de planken. De band staat er om bekend dat de setlist alle kanten kan opgaan; dat is nog steeds zo. De uitstapjes zijn goed geïntegreerde covers van uiteenlopende pluimage, tegen een harde muzikale balans, die de beginjaren van Mr. Bungle typeren en nog steeds zeer actueel blijken te zijn.
De verse line up, met Dave Lombardo op drums en Scott Ian als tweede gitarist, is zeer overtuigend en superstrak. Passend bij de muziekkeuze en dynamiek van deze avond.
Na het intro, ‘Also Sprach Zarathustra (Richard Strauss, Portsmouth Sinfonia version), gaat de band naadloos, edoch, zeer ingetogen de startblokken uit met ‘Satan Never Sleeps’ (Timi Yuro cover).
De set gaat pas echt aan met ‘Anarchy Up Your Anus’. Meteen is duidelijk waarom Mr. Bungle de campingbeheerder van deze European Vacation tour is. Een enthousiaste band gaat los tegenover een al net zo´n enthousiast publiek. Het zwaartepunt ligt deze avond vooral op de laatste studiorelease én studio live album `The Night They Came Home`, uit 2021. Na ‘Bungle Grind’ worden we wederom om de oren geslagen door een cover, zoals enkel Mr. Bungle deze kan vertolken. 10CC´s , ‘I´m Not In Love’, breekt de over-the-top opening even tot een rustpunt, om vervolgens de zaal compleet te doen ontploffen met ‘Erasist’ en ‘Spreading The Thighs Of Death’ en de geniale cover van Corrosion of Conformity’s, ‘Loss For Words’. Gaaf te zien hoe de nieuwe bandleden, de originele leden, vocalfreak Mike Patton, Bassist² Trevor Dunn en meestergitarist Trey Spruance deze tour instrumentaal compleet maakt. Dit past!
Na, ‘Hypocrites’ / ‘Habla Español O Muere’ (deze keer omgedoopt tot ‘Speak Dutch Or Die’), volgt de perfecte opmaat naar de tweede helft van de set, in de vorm van Methematics (toffe surf break!). De tweede helft van de set onderstreept de kwaliteiten van de Mr. Bungle incarnatie in 2024, superstrak, vette set, verrassend en aan als een malle.
Natuurlijk mag er weer wat zoetsappigheid voorbij komen. Als je ballen hebt is ‘True’, van Spandau Ballet zo’n track die je niet verwacht en daardoor eigenlijk ook weer niet verrast. (Volgt u me nog?). Zeker als deze cover wordt verrijkt door een fragment van ‘You Lose’ (7 seconds cover). Na ‘Raping Your Mind’ komen we aan bij de enige track die we niet op The ‘Raging Wrath Of The Easter Bunny’ Demo terugvinden. Mr. Bungle brengt vanavond ‘My Ass Is On Fire’ (met een snippet van Lipps Inc’s ‘Funkytown’) en ze doen veel oldschool fans hiermee een zeer groot plezier. Met ‘World Up My Ass’ (Circle Jerks cover met Eugene Robinson van Oxbow als gastvocalist), ‘Hopelessly Devoted To You’ (Olivia Newton-John, John Farrar cover , bekend uit ‘Grease’) en ‘Sudden Death’ komt een einde aan deze geweldige avond, of, wacht: Er volgen nog twee toegiften. De eerste drijft de energielevels van het publiek nog even flink omhoog. Als de band ‘Territory’ (Sepultura cover inclusief, “Nederland” intro-chant) krijgt Mr. Bungle een dikke dankjewel door een nog steeds enthousiast publiek. Het slaapmutsje van vanavond is een bewerking van ‘All By Myself’ (Eric Carmen cover), omgedoopt naar ‘Go Fuck Yourself’, inclusief singalong galore einde!
Het was al metal een geweldige avond met drie topacts, met zeer uiteenlopende muzikale ideeën, waarbij Mr. Bungle de tentharingen nog eens extra strak zette in Tilburg. Het geluid was van topniveau, wat overigens ook zeker gold voor de twee openers: Oxbow & Spotlights.
Oh ja, altijd goed als je Dad Jokes in je setlist verwerkt, prachtig!
Mr. Bungle
Mike Patton
Trey Spruance
Trevor Dunn
Scott Ian
Dave Lombardo
Setlist
Also sprach Zarathustra, op tape (Richard Strauss song)
Satan Never Sleeps (Timi Yuro cover)
Anarchy Up Your Anus
Bungle Grind
I’m Not in Love (10cc cover)
Eracist
Spreading the Thighs of Death
Loss for Words (Corrosion of Conformity cover)
Hypocrites / Habla español o muere (lyrics aangepast naar Speak Dutch Or Die)
Methematics
Hell Awaits (Slayer cover)
True (Spandau Ballet cover)
You Lose (7Seconds cover) )
Raping Your Mind
My Ass Is on Fire(met Lipps Inc’s Funkytown)
Hopelessly Devoted to You (Olivia Newton-John, John Farrar cover , bekend uit Grease)
Sudden Death
Encore:
Territory (Sepultura cover)
All by Myself (Eric Carmen cover) (t werd natuurlijk “Go Fuck Yourself”; singalong galore einde!)
