Een vrank en vrij bont uitgedost gezelschap kijkt ons recht in de ogen. Dit wordt folk metal, want men heeft instrumenten als doedelzakken, mandoline en akoestische gitaren als etnische instrumenten bij de vaste leden. Vanwege de Kroatische afkomst zijn er enige Slavische elementen, maar de elf compacte songs plus intro klinken vooral catchy en opzwepend. Omdat er vrij veel vrouwelijke zang in komt, ben ik in de verleiding gekomen om dit de Kroatische Eluveitie te noemen, maar dan power metal als basis in plaats van death metal zoals bij de Zwitsers. Omdat de band in 2012 ontstaan is uit een industrial band, zitten die invloeden er ook nog wel in. Daar moet je van houden uiteraard…

Je merkt dat Manntra geen beginners zijn. Sterker nog, de band bracht eerder al zeven albums uit. Waar halen ze de tijd en inspiratie? De muzikale bezieler van Manntra is Marko Matijević Sekul en hij kan overweg met gitaar, synthesizers en doedelzak plus de zang. Dat gebeurt op een smakelijke manier, zodat de band vast veel succes heeft op de podia. Ze haalden het al tot support act voor In Extremo en speelden op grote festivals als Wacken Open Air, Rock Harz en Metaldays. Een feestje is gegarandeerd wanneer je deze aanstekelijke songs met zwier brengt.

De zang van Marko is veelal rasperig verhalend en de songs vliegen in sneltreinvaart rond je oren. ‘Skal’ blijkt een cover te zijn van Miracle Of Sound en je merkt al aan de titel dat dit een drinklied is. ‘Teuta’ verwijst naar een vroegere koningin uit Kroatië. In de tweede helft van het album worden meer synthesizers gebruikt en wordt het duidelijk wat men met die industrial roots bedoelt, namelijk heel wat electro klanken, met name in het uit twee delen bestaande ‘Forgotten’ en dat maakt ook dit erg catchy. Op die manier klinkt Manntra weer net iets anders dan andere folk metal outfits.