Het in 2019 gevormde Lost Relics is een kwartet afkomstig uit het door de Rocky Mountains overschaduwde Denver. Eerder al brachten zij een naar zichzelf vernoemde EP uit, maar met ‘Now We’re Even’, eveneens een EP, is hun eerste echte officiële uitgave een feit. De band windt er in hun promo-praatje geen doekjes om en vermeldt dat dit nummers zijn die passen bij het einde van deze wereld.

Ondanks dat ik niet weet hoe de wereld zal eindigen (ik vermoed wel dat wij daar een rolletje in hebben), kan ik de heren geen ongelijk geven. Stevige ritmes, zware riffs en boze mannenstemmen vallen ons ten deel terwijl ze een fijne combinatie van sludge en groove metal door de speakers pompen. Het zijn zeker niet de engelenkoren die geklonken moeten hebben bij het ontstaan van deze wereld, maar eerder een geval van disproportioneel, sonisch geweld. En al die termen hebben een positieve lading, want de muziek ligt lekker in het gehoor. De tierelantijntjes die we uit sommige genres kennen worden weggelaten en wat je krijgt is dus een portie recht toe, recht aan sludge metal. Oh, er zijn ook nog tempowisselingen en melodieveranderingen die aanvoelen als dat bevredigende gevoel van een losse tand heen en weer wippen.

‘Now We’re Even’ is wat je in gedachten hebt als je de medewerker in de platenzaak vraagt om een stoere, vette metalplaat. Een album dat je in elk gezelschap op kunt zetten zonder je enigszins te hoeven schamen. Ter vergelijking met andere bands ligt hun stijl ergens tussen die van het machtige Scissorfight en het swingende Betzefer in. Dan lijkt het me niet zo’n moeilijke keuze.