King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch in 013, Tilburg – 11 juni 2025

“Het podium is opgebouwd met trappen en soort van kelders met hekwerken ervoor als een oud gebouw “welcome to st. Lucifers Hospital 1920”

Ik heb de muziek van king Diamond leren kennen eind jaren 80 via een vriend die regelmatig zijn muziek opzette. Vooral het grote bereik vind ik geweldig, van laag naar super hoog tot het hysterische aan toe, te gek! De horror-achtige verhaallijnen in de concept albums zijn gaaf en als hij dat live komt vertonen met al het theater dan ben ik daar bij. Het voorprogramma bestaat uit twee bands op zichzelf ook al als pioniers en legendes beschouwd mogen worden, Paradise Lost en angel Witch. 013 maakte zich op voor een bijzondere avond.

25 juni 2025 I Tekst en fotografie (met telefoon): Perry Boleij

We hebben vanavond 3 bands op het podium en we beginnen met Angel Witch. De zaal is al aardig volgelopen voordat we beginnen, ondanks het redelijk vroege tijdsstip. Deze band is één van de pioniers in de NWOBHM, vanaf 1976 actief als Lucifer en vanaf 1978 als Angel Witch. Zanger / gitarist Kevin Heybourne is het enige originele lid van de band, bassist Will Palmer is er vanaf 2008 bij. En dan hebben we gitarist Jimmy Martin 2015 en drummer Fredrik Jansson 2016 dus al bijna 10 jaar een stabiele line up.

Vanaf 1980 zijn er 5 albums uitgekomen, maar vanavond krijgen we alleen nummers van het album ‘Angel Witch’. Dit album komt uit 1980 en is nu dus 45 jaar oud. De zanger / gitarist heeft een aardige solo in huis, zelfs met flageolet ( een boventoon te spelen door je vinger net op de snaar te rusten en dan de snaar aan te slaan) en dit is geen hele makkelijke techniek. De bandleden staan alle 4 op een rij, dit natuurlijk omdat de hoofdact van vanavond een hoop ruimte nodig heeft. Je kunt horen dat Kevin al langer op deze aarde rondloopt zijn stem is doorleefd maar wel goed, en bij het nummer ‘Angel Witch’ wordt er goed meegezongen. Het half uurtje dat ze krijgen is genoeg om te laten zien dat ze nog alive and kickin’ zijn. Dit is een band die ik graag nog een keer wilde zien, ze hebben me zeker niet teleurgesteld en het was een leuke opener.

Angel Witch in 013, Tilburg - 11 juni 2025 - © Perry Boleij

De heren van Paradise Lost zijn ook pioniers, maar dan van het death / doom genre en ze worden gezien als de grootste invloed voor het latere gothic metal genre. De band is gestart in 1988, zanger Nick Holmes en gitarist Greg Mackintosh zijn de schrijvers van muziek en teksten. Gitarist Aaron Aedy en bassist Stephen Edmondson zijn net als de 2 componisten al vanaf het begin bij de band. Drummers worden wel eens gewisseld, maar nu zit Jeff Singer op de drumkruk. Doom gerelateerde muziek van deze heren, dat is meestal niet vrolijkheid ten top en ook met dit bandje is dat zo, maar het is wel gaaf wat ze doen. Ik houd van het lekkere, trage, slepende ritme en de zang zowel clean als grunt is zuiver en vet. Nick merkt op dat er veel mannen met baarden en een kaal hoofd in het publiek staan net zoals hijzelf. Het nummer wat volgt is ‘No Hope In sight’. Hij heeft dus ook nog humor. Dat is overigens het enige nummer van het album ‘The Plague Within’ wat vanavond gespeeld wordt. Van de 17 albums die uitgebracht zijn in de 37 jaar dat de band bestaat, staan er van 7 albums nummers op de tracklist.

Gregor Mackintosh is een linkshandige gitarist. En de andere man op gitaar Aaron Aedy heeft er veel plezier in en zingt alle teksten mee. Van bijvoorbeeld ‘Draconian Times’ komen 2 nummers: ‘Enchantment’ en ‘The Last Time’, van ‘One Second’ komen ook 2 nummers en dan zijn er nog ‘In Requiem’, ‘Faith Divides Us, Death Unites Us’, ‘Obsidian’, en ‘Icon’ waar maar 1 nummer van gespeeld wordt. Ik moet eerlijk zeggen, ik had Paradise lost al heel lang niet meer gezien maar deze band staat nog als een huis. En dan niet bepaald zo’n golfplaten krotje.

Paradise Lost in 013, Tilburg - 11 juni 2025 - © Perry Boleij

We moeten even wat van het podium afhalen en dan kunnen we beginnen met de hoofdact, King Diamond. Er hangt een gigantisch doek voor het podium met het King Diamond logo erop. Als intro krijgen we Uriah Heep met ‘The Wizzard’ over de speakers daarna ‘Funeral’ van tape en dan kan het beginnen als het doek valt.

King Diamond staat bekend om zijn horrorachtige podiumpresentatie en zijn veelzijdige, vertellende stem. Het podium is opgebouwd met trappen en een soort van kelders met hekwerken ervoor, als een oud gebouw “welcome to st. Lucifers Hospital 1920”. Voordat hij start trekt hij ‘Abigail’ uit haar kistje en steekt haar een mes in haar donder.

The King start met ‘Arrival’ en daarbij laat hij meteen horen dat hij het wisselende lage en hoge bereik nog steeds beheerst, al wordt hij live de laatste jaren wel ondersteund door een zangeres. En dat is vanavond een best bekende, Amalie Bruun oftewel Myrkur, bespeelt de toetsen en zingt op de achtergrond mee. Maar ik zie ook dat Kim Bendix Petersen het ook nog wel alleen kan en dat is best knap, want deze meneer werd 14 juni 2025 ook alweer 69 jaar oud. Dat is dus drie dagen na dit concert.

De band bestaat verder uit: Andy LaRoque op gitaar, Mike Weed op gitaar, Pontus Egberg op bas, en Matt Thompson op drums. De gitaartandem loopt lekker. Dat horen we mooi bij ‘A Mansion In Darkness’ en dat is dan al het 2^e nummer van het geweldige album uit 1987 ‘Abigail’, daarvan krijgen we later ook nog het titelnummer. King reageert op iemand uit het publiek die hem geweldig vind en vraagt of hij dat nog een keer kan zeggen. De helft van de 12 uitgebrachte albums worden vanavond aangesproken. ‘Fatal Portrait’, ‘Voodoo’, ‘Conspiracy’, ‘Them’, en ‘The Eye’ zijn die albums. De band is ontzettend goed en Andy Laroque is furieus, maar op een hele relaxte manier. King draagt verschillende maskers over zijn schmink, the doctor en grandmaaa komen het podium op en de gekke Miriam Natias uit het ‘Abigail’ verhaal. Het is geweldig om te zien hoe de verhaallijnen door elkaar lopen, maar je moet wel de albums goed bestudeerd hebben of een gruwelijke fan zijn om alles goed te kunnen plaatsen. Bij veel nummers krijg ik dat gelukkig wel voor elkaar en dat maakt de show nog mooier.

Het geluid is zoals altijd goed en super afgestemd. De band speelt ook nog 2 redelijk nieuwe nummers die nog niet op een album staan. ‘Masquerade Of Madness’ uit 2019 en ‘Spider Lilly’ van eind vorig jaar. Dat is de eerste single van het nieuwe album dat, hoop ik, binnenkort uit gaat komen. Het zal als het goed is een horrortrilogie gaan worden, want King Diamond heeft ons nog veel te vertellen. Ik heb er nu al zin in. King richt zijn aandacht ook een keer op Amelie Bruun die boven op de 2^e verdieping staat en vraagt aan ons of wij weten waarom zij zo hoog staat. Hij zegt dat ze denkt dat ze dan dichter bij god is, maar dat ze dat nooit en te nimmer gaat bereiken, als troost laat hij haar een nummer kiezen om te spelen. Dat wordt ‘Eye Of The Witch’ waar zij een mooi aandeel in heeft op piano. Het laatste nummer is het hele gave ‘Abigail’ en dan zit het er weer op. Het was een gave show met mooie theatrale ondersteuning voor de muziek. Het blijft gaaf om The King live te zien.

De setlist van vanavond:

The Wizzard (Uriah Heep van tape)

Funeral (van tape)