Johan Söderberg: “We wilden een plek waar het warm was, want de laatste paar albums namen we in Engeland op, in de herfst en de winter. Het regende en het was buiten bitter koud. Nu wilden we zeker een plaats waar het warm was. Naar Los Angeles dus.”
De maand mei is goed begonnen voor de talrijke Viking metal fans op deze aardbol! Op drie mei bracht het Zweedse Amon Amarth immers het elfde studioalbum ’Berserker’ uit en dat is wederom een knaller van jewelste geworden. Ditmaal belden we naar een hotel in Duitsland waar gitarist Johan Söderberg op dat moment verblijft alvorens later die dag naar een releaseparty te gaan.
Door: Vera Matthijssens – 16 mei 2019
Bijgevolg staat je nog een leuke avond te wachten. Hoe voel je je nu dat jullie klaar zijn met het album?
Echt goed. Het is altijd spannend om de eerste reacties af te wachten wanneer nog maar weinig mensen er naar geluisterd hebben.
wanneer zijn jullie nieuw materiaal beginnen schrijven voor ‘Berserker’?
Ongeveer anderhalf jaar geleden, nadat we laatste show voor ‘Jomsviking’ gespeeld hadden in de herfst. Dat was in Rusland. Nadat we thuiskwamen uit Rusland zijn we vrijwel meteen aan het schrijven begonnen voor ‘Berserker’. We schreven bijna een jaar lang.
Je nam dus echt een break om je te focussen op het schrijven.
Ja, dat doen we altijd. We schrijven nooit songs als we op tournee zijn. Het studiowerk is totaal iets anders dan onderweg zijn en live spelen. Ik hou ervan om in cyclussen te werken. Dat betekent dat verveling nooit om de hoek komt kijken.
Werken jullie eerst apart iets uit of is Johan Hegg overal bij betrokken vanaf het eerste ogenblik?
Voor dit album heeft iedereen eerst op zichzelf geschreven. Dat deed ik, dat deed Olavi en Johan schreef alle teksten. Vrijwel zonder mekaar te ontmoeten. Vervolgens gingen we met de songs naar een vroegere studio, samen met Peter Tägtgren om professionele demo’s te maken. We maakten de drie eerste albums met hem als producer, maar daarna hebben we niet meer met hem samengewerkt. Dat was zoiets als teruggaan naar de bron.
En was het uiteindelijk gemakkelijk om met nieuwe songs op de proppen te komen?
Ik vind dat dit altijd heel moeilijk is, eerlijk gezegd. Als ik een song maak, is dat gewoonlijk samengesteld uit vijf ideeën die ik initieel had. Je kunt wel begrijpen dat er veel ideeën in de prullenmand beland zijn als ik vier songs schrijf.
Het is dan wel goed dat er meerdere mensen in de band songs schrijven.
Dat denk ik wel. Zo krijg je ook een beetje diversiteit.
En toch heb je boven alles die typische Amon Amarth sound.
Ik vermoed dat dit komt omdat we al zolang samen zijn. Het wordt altijd wel zoals Amon Amarth moet en zal klinken. We hebben onze eigen sound, wie de song ook geschreven heeft.
Er waren dus geen bezettingswijzigingen deze keer?
Neen, maar het was wel de eerste keer dat onze drummer Jocke een album opnam. Hij is al drie jaar in de band, maar hij had nog nooit iets opgenomen. Dat geeft ook een andere drumsound op dit album. We hebben daarvoor ook wel een andere drummer gebruikt, maar dat was een professionele stand-in voor studiowerk. Jocke is nu een permanent lid.
Na de opnamen met Peter Tägtgren, gingen jullie naar de VS om de definitieve opnamen vast te leggen met producer Jay Ruston. Betekent dit dat jullie een andere omgeving wensten om de uiteindelijke klus te klaren?
Ja. We wilden een plek waar het warm was, want de laatste paar albums namen we in Engeland op, in de herfst en de winter. Het regende en het was buiten bitter koud. Nu wilden we zeker een plaats waar het warm was. Naar Los Angeles dus. We zijn er gaan uitkijken naar verschillende studio’s en zo hebben we Jay Ruston ontmoet. Het was zijn idee om alle songs één voor één op te nemen; complete versies. Meestal neem je de drums op voor elke song en daarna gaat de drummer naar huis. Zo doe je dan instrument per instrument, maar deze keer hebben we elke song als geheel opgenomen. Dit is veel leuker om zo te werken, omdat je dan een beter idee krijgt over waar je mee bezig bent. Na vier songs opnemen kan je dan nog teruggaan naar de eerste song om eventuele veranderingen aan te brengen.
Je prefereert dus deze manier van werken?
Zeker. En ook het idee dat de hele band daar is heel de tijd. Zo heb je altijd de mogelijkheid om later veranderingen aan te brengen. Wanneer de drummer al naar huis gaat na een week, dan gaat dat niet meer.
Bovendien denk ik dat dit de band tussen de muzikanten versterkt, het menselijke aspect zogezegd?
Inderdaad.
Voorganger ‘Jomsviking’ was een conceptalbum. Ditmaal kozen jullie de titel ‘Berserker’. Is er ook een overkoepelend thema of zijn het losse songs?
Er is slechts één song over ‘Beserker’ en dat is ‘The Beserker At Stamford Bridge’. Alle andere songs gaan over iets anders. Elke song heeft zijn eigen verhaal. Dat van Berserker gaat terug naar 1066. De Vikingen waren afgesneden van hun voedselvoorraden en zaten in een penibele situatie. Ze moesten zich terugtrekken en de Engelsen zaten hen op de hielen. Ze zonden slechts een reusachtige Viking naar de brug om hen tegen te houden, hij die getooid in berenvellen erin slaagde om toch nog heel wat Engelsen te doden vooraleer hij zelf van op een vlot in de rivier aangevallen werd met speren. Dat verhaal past wonderwel in metal en bij Amon Amarth, dus verkoos Johan het te gebruiken. ’Ironside’ is ook gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, maar voor de rest gaan de teksten allemaal over mythologie uit het Vikingtijdperk.
Je hebt ‘Raven’s Flight’ uitgekozen als eerste single en video, maar er zou een groots opgezette trilogie van videoclips op ons afkomen. Kan je daar iets meer over vertellen?
Daar mag ik nog maar weinig over onthullen, behalve dat er een verhaal loopt doorheen drie songs, een verhaal dat niets te maken heeft met de songs zelf. Het is een groot project, een massieve productie met acteurs, ook opgenomen in Los Angeles. Alle video’s. De band was daar voor twee dagen, de anderen veel langer.
Is het niet vreemd om daar in LA als band met zo’n grote productie mee te werken die al eerder aan een film doet denken?
Zeker, het is merkwaardig om dat allemaal gade te slaan. Hoe zoiets tot stand komt. Ik bedoel maar, we hebben wel eerder video’s gedaan, maar dit was echt een grote productie. Er komt heel wat organisatie bij kijken.
Is er een groot verschil in aanpak tussen de VS en Europa?
Niet wat live shows betreft. Dat komt overeen. We hebben overal hetzelfde team waar we altijd mee werken, dus verloopt dat ook hetzelfde, zowel in Europa als in de VS. In feite is Europa een beetje grotere productie.
Wat kan je vertellen over de ontwikkeling van jullie gitaarspel op dit album? Mij lijkt het meer en meer elementen van klassieke heavy metal te herbergen.
Ik denk dat we meer en meer teruggrijpen naar de bands waar we mee opgroeiden, zoals Iron Maiden en Judas Priest. Dat is waar we graag naar luisteren en ik vermoed dat dit dan ook zijn weerslag vindt in ons spel. Die inspiratie laten we tegenwoordig meer doorschemeren. We willen het meer laten klinken als traditionele heavy metal dan in het begin, toen waren we meer death metal. De song ‘Mjölner, Hammer Of Thor’ heeft de meest afwijkende sound van allen, dat is echt klassiek rockend. Toch denk ik dat dit album meer songs heeft die het live beter gaan doen dan ooit.
Een uitzonderlijk epische en tragere song is ‘Into The Dark’.
We houden ervan op om elk album toch een of twee songs te hebben die wat tragere secties in zich hebben en duisterder zijn. Ik vind dat ook ‘The Berserker At Stamford Bridge’ dat soort sfeer heeft. Ik vind dat een mooie manier om het album af te sluiten. Episch en grandioos.
Een van mijn favorieten van de nieuwe plaat is ‘Ironside’.
Daar zingt Johan zelfs enkele lijntjes met cleane stem en ook de koorzang die je hoort is enkel Johan.
Wat kan je zeggen over het artwork?
Het artwork is gebaseerd op het verhaal van de song ‘The Berserker At Stamford Bridge’. We hebben ditmaal voor een andere artiest gekozen. Vroeger was het altijd Tom Thiel. Nu iemand anders, maar ik weet zijn naam niet, want het is onze bassist Ted die zich inlaat met het artwork. Ik was er niet echt bij betrokken.
Weldra gaan jullie weer de baan op, dus moet je van studio modus naar live modus evolueren.
Daar kijken we echt naar uit. We hebben nog een korte tournee door Japan en Australië gedaan een jaar geleden, maar verder is het al bijna twee jaar geleden dat we toerden. We staan echt op scherp om er tegenaan te gaan. Get out & play!
Jullie starten in de VS in mei?
Inderdaad, supporting Slayer!
Is dat een droom die in vervulling gaat?
We hebben al getoerd als hun support, maar natuurlijk is het altijd cool. Dit is één van onze favoriete bands. Vlak daarna komen we over naar Europa om Fortarock In Nederland te headlinen en ook Graspop zullen we aandoen in juni. We zullen optreden met een grotere productie, groter dan ooit! Na de zomer beginnen onze eigen headlinetours in Europa en de VS voor ‘Berserker’ voorgoed. Zoals gewoonlijk zal dat een hele tijd doorgaan.
Heb je wel eens moeite om over te schakelen tussen het normale leven en op tournee zijn?
Als het lang geleden is, is de eerste week een overgangsperiode. Je voelt je een beetje onwennig en vreemd op het podium. Het vraagt altijd een week om daar terug aan te wennen. Daarna voelt het terug vertrouwd aan. Weet je, thuis ren je nooit rond als een gek terwijl je gitaar speelt en er is ook heel wat gaande op het podium. Vuur, bommen en granaten, je moet uitkijken waar je loopt.
Dronken het podium opgaan is er dus niet meer bij?
(lacht) Dat is lang geleden. Het drinken kunnen we na de show doen.
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.