Inhepsie is een Franse female fronted symfonische metal band die reeds in 2001 in Parijs is opgericht en die met deze ‘Onirique’ al weer toe is aan hun vierde full-length studio-album. Ik heb de vorige drie platen (helaas) volledig gemist, maar op basis van wat ik op dit nieuwe album heb gehoord zal ik die inhaalslag zeker gaan maken en ook hun vorige CDs (‘Oracle’ uit 2003, ‘Orbe’ uit 2008 en ‘Obédience’ uit 2012) in huis gaan halen. Inhepsie is namelijk best wel onderscheidend binnen het symfonische metal genre, daar ze niet alleen weten hoe goede, bij vlagen erg melodieuze, metal nummers geschreven dienen te worden maar deze ook nog eens in hun moedertaal, Frans dus, uitvoeren. Dat geeft toch een compleet andere lading aan het song materiaal en, hoewel een en ander in eerste instantie even wat gewenning behoeft, draagt dat naast de heerlijke riffs, het bombastische karakter van de muziek en de prima zang bij aan de positieve luisterervaring die ‘Onirique’ zeker is geworden.

De band bestaat uit zangeres Cathy Bontant, gitarist Jean Suire, drummer Dany Ladra en bassiste Daniella Coulon, terwijl voor deze plaat ook solo-gitarist Adrien Rougé werd gerecruteerd om het materiaal van de nodige frisse en energieke gitaarsolo’s te voorzien en het dient te worden gezegd dat hij in die missie zeker geslaagd is. Het bombastische element draagt zorg voor een wat sprookjesachtig karakter in de muziek van Inhepsie en naast de prima instrumentale en vocale invulling van het materiaal zorgt de aangebrachte variatie binnen de nummers er voor dat je vanaf het begin tot aan het einde van dit album geboeid blijft door hetgeen Inhepsie je te bieden heeft.

Het consistente hoge kwaliteitsniveau is zeker één van de sterke punten van ‘Orinique’ en nummers zoals opener ‘Ode De La Nuit’, het uitstekende ‘L’Indifférence, het ietwat poppy aandoende ‘L’Instant Egaré’ en titelnummer ‘Orinique’ tonen het talent en de potentie van deze Franse band onomstotelijk aan. Zangeres Cathy Bontant beschikt over een erg fraai, bijna hypnotiserend stemgeluid dat prima past binnen het avontuurlijke materiaal dat Inhepsie op deze nieuwe plaat laat horen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me niet zo intensief heb beziggehouden met wat er de laatste tijd allemaal uit Frankrijk naar boven is gekomen, maar als Inhepsie een graadmeter is voor het kwaliteitsniveau in dat land moet ik me daar toch maar eens in gaan verdiepen. ‘Onirique’ is me als eerste kennismaking met Inhepsie in ieder geval erg goed bevallen.