Lena Scissorhands: “Ikzelf hanteer altijd al als regel nummer één dat alles wat ik schrijf iets moet zijn wat ik heb meegemaakt of waar ik voor strijd of waar ik de aandacht op wil vestigen”
Infected Rain is een band die al dertien jaar bestaat maar pas sinds hun vierde en voorgaande album ‘Endorphin’ hier ook wat bekender begon te worden. Dat het album uitkwam via Napalm Records, had er ook wel wat met te maken. Dan was ik al onder de indruk en dat kwam vooral door de zang van frontdame Lena Scissorhands. Haar vocale prestaties klinken op het nieuwe ‘Ecdysis’ nog indrukwekkender en hopelijk is dit voor hun de definitieve doorbraak. Tijd voor een interview maar op het afgesproken uur was Lena nog niet aanwezig door een berekeningsfoutje van de verschillende tijdszones. Gelukkig bleef ze nog wat langer werken en kregen haar uiteindelijk nog te spreken. Een vriendelijke en getalenteerde artieste met een eigen mening.
Koen de Waele Ι 17 december
‘Ecdysis’ is jullie vijfde album en het klinkt fantastisch. Is dit het album waar jullie met gaan doorbreken?
Bedankt voor het compliment want het is alleszins leuk om zoiets te horen.
‘Ecdysis’ is een woord dat niet zoveel gebruikt wordt in het Engels en ik heb de betekenis zelfs moeten opzoeken. Zo kwam ik op de handeling van het vervellen of afstoten van een buitenste laag.
Het betekent eigenlijk iets meer dan dat en het is meer een transfiguratie of metamorfose, namelijk het doel om herboren te worden in iets nieuws. Zoals een vlinder uit een cocon komt of een slang zijn huid afschudt. Vanuit ons standpunt betekent het een beetje wat de hele planeet meemaakte door deze grote plaag. Ze kwamen we op dat idee.
Het eerste wat me opviel tijdens het luisteren was de donkere sfeer.
Wel ok, ik moet toegeven dat het heel wat onderwerpen bevat die nogal depressief zijn zoals ongerustheid en een wereldwijde depressie. Alles draait rond hetgeen waar ik al een paar jaar doorheen moet spartelen. Covid en wat we tijdens die periode deden. Zelfs nu is het nog niet opgelost en het blijft emotioneel.
Het gebeurt wel eens dat schrijvers hun verhaal doen met teksten waar ze zelf geen ervaring met hebben. Bij anderen hebben hun teksten dan wel een diep persoonlijke inslag. Hoe gaat het bij jou?
Ikzelf hanteer altijd al als regel nummer één dat alles wat ik schrijf iets moet zijn wat ik heb meegemaakt of waar ik voor strijd of de aandacht op wil vestigen. Dat is al zo sinds ons debuut. Het moet op een of andere manier verbonden zijn met mijn leven.
Opvallend is dat er op het tweede deel van het album meer keyboards te horen zijn dan in het eerste deel. Hoe verliep dat want als ik de jullie bandbiografie erbij haal, is er geen officiële keyboardspeler.
Lacht, dat heb je in elk geval goed gedaan. We hebben alles zelf geschreven en alles werd gecomponeerd en opgenomen door de muzikanten in mijn band. Het is eerder toevallig dat ze vooral op het tweede deel van het album zijn terechtgekomen. Ik denk dat we al eens gekeken hebben waar en hoe de nummers zullen staan in de setlist.
Jullie hebben met ‘Postmortem part I’ en ‘Fighter’ ook twee video’s uit. Vooral de tweede vond ik echt wel realistisch waarin je een kooivechter speelt. Had je daar al ervaring in?
Bedankt voor het compliment maar ik moet je jammer genoeg zeggen van niet. Ik ben wel een goede actrice. Toen ik nog een kind was heb ik taekwondo gedaan maar dat is al heel lang geleden. Zeg maar dat hetgene je ziet in de video, een deel van mijn karakter is en dat wilde ik laten zien.
Infected Rain bestaat al sedert 2008 maar hier in België en Nederland zijn jullie nog niet zo een bekende naam.
De voornaamste reden dat we al dertien jaar bestaan maar nog niet zo bekend zijn op de radar van mensen, is onze origine. Moldavië is een klein en arm land met heel weinig mogelijkheden voor artiesten in het algemeen. We zijn als band langzaam gegroeid en geëvolueerd en misschien gebeurde dat wel trager dan bands die in landen woonden met meer mogelijkheden. Het is echter ons verleden en spijt hebben we niet. Daarom deden we er wat langer over. Over onze invloeden kan ik niet echt iets zeggen. Het zijn vooral films, muziek, situaties die we meemaken. Andere muzikanten waar we met rondhingen of zelfs mensen met dagdagelijkse jobs waar we met in kennis kwamen. We stonden heel open voor invloeden maar zonder iets specifieks. Het is zeker niet dat we door een paar bands beïnvloed werden maar het is een algemene invloed van alles. Zeg maar dat we heel open staan voor gevoelens rondom ons.
Het meest verrassende van de band is je stem. Soms ga je al schreeuwend tekeer om even later emoties te weeg te brengen met je verrassend mooie en heldere stem.
Bedankt daarvoor. Ik probeerde van alles uit en zing vanuit het hart. Ik ben ook niet bang om het geluid door mijn emoties te laten bepalen. Tijdens de lockdown had ik ook tijd genoeg om te experimenteren en andere kanten te ontdekken.
Kan je me trouwens iets meer vertellen over de officiële concert streaming en documentaire ‘The Devil’s Dozen’ die uitkwam op 26 november 2021?
Bedankt dat je het me vraagt want ik kijk er echt wel naar uit. Het is een film en show toegewijd aan de verjaardag van de band. We noemen het zo want we konden ons tienjarig bestaan niet vieren doordat we altijd op tour waren en het niet mogelijk was om dat te organiseren. Tijdens covid hadden we eindelijk tijd om eraan te werken en een show te spelen voor ons dertienjarig bestaan en tien jaar na het verschijnen van ons debuut. De documentaire gaat vooral over het ontstaan van de band. Er werd heel wat tijd besteed om te tonen wat er achter de schermen gebeurd. Dan zijn er verhalen die nooit werden verteld of die we vergeten waren. Nu kwamen die tevoorschijn doordat iemand er een video van vertoonde of erover vertelde. De show is een grote podium productie met tweeëntwintig nummers uit onze oude albums. Sommigen hadden we nog nooit gespeeld of het was al jaren geleden. Het was een fiks werk maar omdat we tijd hadden, gebeurde alles zonder stress of kopzorgen.
Hoe was het trouwens om jezelf en je bandmakkers te zien dertien jaar terug,
Haha, soms was het wel leuk om die oude video’s terug te zien. Een baby Infected Metal.
Heb je in die tijd nooit beslissingen genomen waarvan je nu hoopte om ze nog terug te draaien?
Ik zou nooit teruggaan om iets te veranderen. Ik accepteer alles hoe het was of hoe het nu is.
Valt het eigenlijk mee om als band alles te organiseren vanuit Moldavië. Dat is nu niet echt het centrum van de wereld.
Ikzelf ben zes jaar geleden geëmigreerd naar de V.S. en woon momenteel in Las Vegas. De rest woont nog in Moldavië. Het is al de vierde keer dat ik van land verhuis. Sommige keren was het niet echt mijn beslissing maar een familiale. Deze keer was het helemaal mijn keuze. Als ik niet op tour ben, hou ik ervan om hier te wonen. Een album opnemen vanop afstand is geen probleem want we doen het zo al zes jaar lang en het werkt perfect.
Jullie tourden in de V.S. met Butcher Babies en kijk: Heidi Shepherd leverde al een gastbijdrage af in ‘The Realm Of Chaos’. Was ze direct akkoord?
Heidi en ik zijn heel goede vriendinnen en de laatste twee jaar kwamen we nog dichter samen. Zij verhuisde van Los Angeles naar Las Vegas. Ik schreef aan het nummer en vroeg haar of ze zin had om mee te doen. Ze aarzelde geen moment. Ik nodigde haar uit in mijn opnamestudio en we hadden al meerdere meisjesdagen.
Ikzelf ontdekte jullie via het vorige album ‘Endorphin’ welke voor het eerst verscheen via Napalm Records. Is het sinds dan dat alles groter werd.
Dat mag je wel zeggen. Het is ook de reden dat we bij Napalm tekenden. We werkten tien jaar als onafhankelijke band en we deden alles zelfs. Het werd moeilijker toen de band meer aandacht begon te krijgen en groter werd. Je kan dan artiest zijn, schrijven, secretaris zijn en als boekingsmanager optreden niet meer combineren. Je staat ervan verstelt hoeveel werk dat is met een band. Napalm was al een tijdje bezig om ons binnen te halen en uiteindelijk waren we ervan overtuigd dat we niet meer verder konden doen zoals we bezig waren. We stapten dan aan boord bij Napalm en die deed de promotie. Dat was voor ons niet meer mogelijk of we moesten al heel wat mensen achter de schermen kennen. Om een voorbeeld te noemen: we wilden een tour doen in de V.S. maar dat was niet mogelijk. Nu deden we het voor de eerste keer. Er komt heel wat bij kijken om naar een ver land te gaan en er te spelen. Nu hebben we garanties en mensen die voor ons werken. Dat maakt het heel wat gemakkelijker.
Het merendeel van de namen op de zomerfestivals in Europa zijn al bekend gemaakt maar Infected Rain is er niet echt veel op te bespeuren. Worden er nog namen en datums bekendgemaakt?
Natuurlijk. Er volgt een Europese tour met enkele vrienden die start in februari 2022 en drie maanden zal duren. Dan komen we terug in de zomer en doen we nog heel wat festivals. Sommigen hebben we al bekend gemaakt maar er zijn er die we nog moeten bekend maken. Er staat ons nog heel wat werk te wachten. Jammer genoeg zal alles een beetje afhangen van de situatie. De plannen zijn dus wel groot maar ze hangen af van de wereldsituatie en of er nog beperkingen zullen zijn.
Ik heb Jinjer uit Oekraïne al enkele keren geïnterviewd en kreeg van het label het verbod om vragen te stellen over Infected Rain omdat jullie vaak vergeleken worden.
Als je wat opzoekingswerk verricht, zal je zien dat Infected Rain al bestond voor Jinjer. Elke muzikant is het beu om met één of andere muzikant vergeleken te worden zoals Korn of Linkin Park waar elk kind naar luistert. Muziek is zoals elke vorm van kunt iets wat vanuit je hart komt en waar je naar luistert. Met bands zoals Jinjer, Otep of Arch Enemy vergeleken te worden is niet echt leuk. Het is de kunst die telt en die heeft geen gender, religie of politiek.. Mensen moeten stoppen met vergelijkingen te maken wie er beter uitziet of beter klinkt. Het is kunst (lacht).
Als Lena een beetje uitgeraasd is, proberen we haar duidelijk te maken dat ze een beetje te vroeg gereageerd heeft op onze vraag en dat we die eigenlijk wilden eindigen met het feit dat beide bands uit een voormalig Oostblokland komen en het bewijs zijn dat hard werken en talent de weg naar het succes zijn.
Daar heb je helemaal gelijk in en ik bekijk het op dezelfde manier. We kennen hun al zolang en ik zie ze als harde werkers. Mensen zien enkel twee mensen die zingen en die Slavisch spreken dus zijn het dezelfde. Ik probeerde uit te leggen dat dat niet het geval is. Je moet dus zeker geen spijt hebben van je vraag.
Het was dan ook de laatste vraag. Ik bedank je in elk geval voor je tijd en als je nog een laatste boodschap hebt voor onze lezers, ga je gang.
Ik ben heel gelukkig met dit interview en nog eens sorry dat de tijd wat verkeerd werd doorgegeven.
Bedankt alleszins om naar mij te luisteren en me je tijd te geven. En voor alle lezers: ga door met de band te steunen want we hebben het nodig.