Deathcore? Djent? Brutal death metal? Wie het weet mag het zeggen. Als het beestje maar een naam heeft toch? Op zich kan ondergetekende weinig tot niets aan met de drie genoemde sub genres, echter Humanity’s Last Breath boeit mij dan weer wel. Het zal het feit zijn dat men meer afwisseling in de muziek stopt dan de meeste genregenoten. Het is niet alleen maar raggen raggen raggen. Af en toe schakelt men ook een paar versnellingen terug en dat komt de dynamiek alleen maar ten goede. Hierdoor wordt het nergens saai en weet men de volle twaalf nummers lang redelijk te boeien.