Begin september brengt Nuclear Blast drie albums van Helloween opnieuw uit. Het gaat om de albums, ‘Unarmed’ (2009), 7 Sinners’ (uit 2010) en ‘Straight out Of Hell’ (uit 2013). De albums zijn geremastered en voorzien van één of meerdere bonustracks. Alleen leuk voor hen die de albums nog niet in de collectie hebben of zijn ze van dusdanig toegevoegde waarde dat de fans ook hier hun centen aan kunnen besteden?

De vreemde eend in dit rijtje, maar eigenlijk wel in de gehele discografie van Helloween, is ‘Unarmed’: vanwege het vijfentwintig jaar bestaan in 2009 verbouwde de band allerlei klassiekers uit de eigen discografie en zette die op een album. Zo kent ‘Dr. Stein’ geen gitaar solo meer maar is die vervangen door een saxofoon, zijn ‘Keeper Of The Seven Keys’, ‘Halloween’ en ‘The King For A 1000 Years’ verbouwd tot één orkestrale versie (‘The Keeper’s Trilogy’), compleet met koor en heeft een kinderkoor ‘I Want Out’ gekaapt. Grapppig? Leuk? Tja, daar zullen de meningen wel over verdeeld zijn. Toen het album uitkwam kon het mij niet bekoren, en dat is elf jaar later nog niet anders. Als bonus kent de heruitgave het nummer ‘Why?’. Misschien is die hele vraag wel het meest van toepassing op deze release. De carrière van Helloween is altijd wel doorspekt geweest met de eigenzinnige, flauwe humor van de Duitsers (Wie riep daar ‘Metal Jukebox’ en ‘Chameleon’?), maar voor mij (en vele anderen) is deze verbouwing tot een akoestisch rock niveau dusdanig dat ‘Unarmed’ hooguit leuk is om een keer te horen, om er daarna nooit meer naar terug te keren en enkel en alleen de originele uitvoeringen van de tracks af te spelen.

‘7 Sinners’ kwam een jaar later uit en kwam sneller, harder, donkerder en pakkender tevoorschijn dan de albums die Helloween in de jaren ervoor had uitgebracht. Het was lang geleden dat Helloween op een album dusdanig constant en solide voor de dag kwam. Op ‘Raise The Noise’ kreeg weliswaar een fluit nog een rolletje, maar verder kende het album weinig tot geen fratsen. Sterker nog: met ‘Long Live The King’ kent het zelfs één van de zwaarste, snelste tracks van Helloween uit de discografie. Een track die we in de loop der jaren voortdurend terug hebben zien komen in live sets is de single ‘’Are You Metal?’. Maar ook in ‘Who Is Mr. Madman?’ (een tekstueel vervolg op ‘Perfect Gentleman’), ‘World Of Fantasy’, het imponerende ‘If A Mountain Could Talk’, ‘The Sage The Fool The Sinner’ en ‘Far In The Future’ kent het album tracks die stuk voor stuk sterk overtuigen. Zet daarom heen een aantal tracks die goed in elkaar steken en je hebt een album waarop het vijftal eindelijk weer eens wist te overtuigen. ‘I’m Free’, ‘Faster We Fall’ en ‘Aiming High’ zijn de drie bonus tracks die deze heruitgave sieren. De eerste track stond ook op de bonus deluxe editie van het album en de laatste twee zijn bonus tracks van de Japanse editie. Over dit album werd ook wel eens gezegd dat de productie wat dof, wat gedempt was; één keer raden welk probleem op deze heruitgave opgelost is?

‘Straight Out Of Hell’ kwam uit in 2013 en is het logische vervolg op ‘7 Sinners’, met het verschil dat het donkere plaats heeft gemaakt voor een positiever geluid. Met tracks als ‘Nabataea’, het rappe ‘World Of War’, het vrolijke ‘Burning Sun’, het aanstekelijk titelnummer ‘Straight Out Of Hell’, ‘Years’ en ‘Church Breaks Down’ kent het album ijzersterke tracks. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, want met tracks als ‘Live Now!’, ‘Wanna Be God’ (een ode aan Freddy Mercury) en het tekstueel armoedige ‘Asshole’ (wat muzikaal wel meevalt) kent het album ook een paar tracks van het niveau ‘filler’. Ach ja, is dat wellicht ook niet typisch Helloween? ‘Another Shot Of Life’, ‘No Eternity’ en ‘Burning Sun’ (in een Hammond versie) zijn de extra tracks op deze geremasterde versie. Laatstgenoemde track is een ode aan Deep Purple organist Jon Lord.  ‘Another Shot Of Life’ en ‘Burning Sun’ kennen we van de ‘Burning Sun’ EP uit 2012; een soort van voorafje aan dit album, dat alleen in Japan is uitgegeven, maar die ook de limited edition van het album sieren. ‘No Eternity’ is een track die op de Japanse limited edition van dit album stond.

Maken de extraatjes, en in het geval van ‘7 Sinners’ wellicht nog het geluid, het de moeite waard deze albums aan te schaffen? Dat doen ze zeker als je Helloween een warm hart toedraagt en je deze albums nog niet in je verzameling hebt staan. Leg wel eerst even je oor te luisteren wat betreft ‘Unarmed’. Heb je deze albums al in je bezit, dan kun je je afvragen of het de extra uitgave waard is. Dat is een vraag die ik niet voor je kan en wil beantwoorden, maar waar je zelf een antwoord op zult moeten vinden.