Als je albumtitel gaat over ‘The Kingdom Of Fife’ weet je eigenlijk al dat we te maken hebben met Christopher Bowes’ powermetallende geesteskindje Gloryhammer. Het zal de trouwe fans van die band niet ontgaan zijn dat zanger Thomas Winkler niet langer door één deur kon met bandleider Bowes en uit de rol van Angus McFife is geschopt, waarna hij overigens lekker demonstratief solo is verdergegaan als Angus McSix. Onze power rangers hadden dus een nieuwe held nodig en die is gevonden in Sozos Michael, die nu de troon van Fife bezet houdt want ja daar gaat het nieuwe album dus weer over: Fans kunnen zich verheugen op een glorieus ‘Return To The Kingdom Of Fife’!

De overture die het album opent maakt dan ook slim gebruik van de herkenbare deuntjes die we van dat roemruchte eerste werkje kennen. Het is op ‘Holy Flaming Hammer of Unholy Cosmic Frost’ (ligt het aan mij of worden die songtitels met het album langer?) dat we kennis maken met Angus McFife 2.0. Vocaal doet hij zeker niet onder voor Winkler, hoewel hij wel wat minder variatie laat horen. Sozos Michael klinkt meer als een traditionele power metal zanger en mist het stukje dynamiek en het rauwe randje wat Winkler wel had. Het zal de pret weinig mogen drukken, want verder is dit album voor de volle honderd procent wat de fans kunnen verwachten en meer, want we zijn immers terug in Fife waar het avontuur begon. We horen dus veel rappe drums, leuke solo’s van gitaren en keyboards en een flinke dosis elektronica. Tekstueel is het uiteraard veel hamers, hoots, evil wizard Zargothrax en alle andere clichés die Gloryhammer tot Gloryhammer maken. Natuurlijk, het is allemaal zó ontzettend voorspelbaar dat ChatGPT het inmiddels met laserprecisie kan namaken (geloof me, ik heb het geprobeerd) maar goed, vermakelijk is het wel.

Het woord vermakelijk geldt ook voor de individuele liedjes die we op dit album aantreffen. Veel stukken zijn misschien wel wat inwisselbaar maar oh zo aanstekelijk, en er zijn ook leuke uitschieters. Als eerste is dat ‘Imperium Dundaxia’ wat net wat meer subtiele muzikale details herbergt dan de meeste stukken, ook ‘Vorpal Laserblaster of Pittenweem’ wat we tegen het einde vinden is leuk met een behoorlijke dosis Rhapsody Of Fire. Met ‘Keeper of the Celestial Flame of Abernethy’ probeert de band de sfeer van klassieker ‘Universe On Fire’ weer te vangen wat heel aardig lukt. Traditioneel is er ook weer de lange afsluiter met een titel die dit keer zo lang is dat ik het maar gewoon houd bij “de lange afsluiter”. Ook weer vermakelijk, maar desondanks weet de band nog altijd niet de aandacht vast te houden wanneer een nummer twaalf minuten duurt.

Alles bij elkaar is ‘Return To The Kingdom Of Fire’ weer een typisch Gloryhammer album, dat ondanks een nieuwe Angus McFife die de goblinkillers aanvoert. Over de nieuwe vocalist zal iedere fan ongetwijfeld snel een eigen oordeel hebben, en ook met Sozos Michael op zang blijft deze band een “love it or hate it” verhaal. Wel hoop ik dat deze nieuwe McFife live gewoon eindelijk eens live zingt, en niet de helft playbackt en de andere helft met autotune. Gezien Gloryhammer altijd een graag geziene gast is op de zomerfestivals zullen we daar snel genoeg achter komen!