FIVE FINGER DEATH PUNCH have amassed over 3 billion streams to date, over 2 billion video views and are the 3rd biggest artist in the hard rock space measured by total consumption (sales and streams). They are surpassed only by Metallica and AC/DC. Newly signed to Better Noise Music, they’ve garnered 22 top 10, hit singles over the last few years.

Met deze toch wel ronduit ontzagwekkende cijfers start de perstekst die het label opgemaakt heeft als introductie bij het album. Five Finger Death Punch (ook wel FFDP genoemd) is bij deze een band die je niet zomaar meer kan wegcijferen. Enkele maanden terug ontstond er wat commotie omdat de band op tour ging met Megadeth als voorprogramma. FFDP verdedigde dit standpunt met Megadeth als special guest te benoemen en niet als support, maar eerlijk is eerlijk: FFDP verkoopt tegenwoordig beter als Dave Mustaine. Het vorig album ‘And Justice For None’ werd hier ook besproken. En om eerlijk te zijn. Er stonden wel enkele goede nummers ook maar ook heel wat kleffe ballads en semi-ballads. Voer genoeg voor de talloze FFDP haters, maar langs de andere kant groeide het toch al omvangrijke leger fans nog aan. ‘F8’ (lees Fate) is alweer het achtste album. De laatste jaren heeft de band heel wat meegemaakt. Vooral zanger Ivan Moody heeft zijn innerlijke duivels leren kennen. Het grote voordeel is dat hij inspiratie met hopen had om alles van zich af te schrijven.

Na een korte intro krijg je met ‘Inside Out’ het eerste nummer te horen. Het werd begin december 2019 al uitgebracht. Een vlot metal deuntje dat lekker klinkt, met hier en daar wat strijkers er tussen gemixt. Niets slecht maar ook niet echt een nummer waar je van achterover valt. Gelukkig komen die op de rest van het album wel voor. Het volgende ‘Full Circle’ ramt al een pak beter en zit vol met lekker klinkende ritmes en refreinen. De moderne nu metal gitaren worden lichtjes vergezeld van een vleugje elektronica. Niet echt iets noodzakelijk maar je hebt er geen last van ook. En na het vierde ‘Living The Dream’ wordt je al helemaal meegezogen. Vet gitaarwerk en vooral een Ivan Moody die vocaal heel goed op dreef is. Het aantal kleffe nummers is tot een minimum beperkt. ‘A Little Bit Off’ klinkt wat popperig en bevat heel wat akoestisch gitaarwerk. Het refrein zit echter direct in het hoofd en het geneurie nodigt onmiddellijk uit tot meezingen. Wat verder krijg je met ‘Darkness Settles’ uiteraard de niet te ontwijken ballad voor de kiezen. Toch blijft het nog best te pruimen. Idem met afsluiter ‘Brighter Side of Grey’ waar FFDP op hun best is, zijn die appetijtelijke stampers waar iedereen op meebrult. En die zijn hier nu eens in overdaad aanwezig.  ‘Mother May I (Tic Toc)’ en ‘This Is War’ behoren tot het stevigste werk van de band. En als extra krijg je nog eens drie bonusnummers te horen. De radioversie van ‘Inside Out’ was wat overbodig maar de andere twee ‘Making Monsters’ en ‘Death Punch Therapy’ maken het metal feestje compleet. FFDP is op hun achtste album helemaal terug van weggeweest. Het gaat de oude fans helemaal bevallen en zal er terug nog een pak nieuwe overtuigen.