Feuerschwanz bedient de fans elk jaar trouw op hun wenken met nieuw werk. Soms is het een live album, dan weer een compilatie, anderzijds toch elke twee jaar een nieuw studioalbum. Vorig jaar bespraken we ‘Warriors’ en dat was gemakkelijk scoren, want het waren songs van de laatste drie voorgaande albums, maar dan voorzien van Engelse teksten met het oog op een verdere doorbraak ook buiten de G/A/S landen. Inmiddels heeft de band er alles aan gedaan om op te treden op de Europese festivals en zijn ze klaar met echt vers materiaal dat we vinden op ‘Knightclub’ (een woordspeling: het wemelt van de ridders in hun songs, maar we kunnen dus fuiven).

Feuerschwanz gaat met eenzelfde élan en enthousiasme verder waar ‘Fegefeuer’ eindigde. Het bonte, nu achtkoppige gezelschap nam twaalf nieuwe songs op voor dit twaalfde studioalbum onder leiding van producer Simon Michael (Subway To Sally) in een mastering van Jacob Hansen. Ook een grote mijnheer voor het artwork: Peter Sallai (o.a. Sabaton en Powerwolf artworks). De opzwepende folk metal krijgt ferme pit door een metalen harnas, maar het blijft altijd ophitsend en opvrolijkend. Met die typische Feuerschwanz humor gebracht, gaat men echter ook serieuze onderwerpen niet uit de weg. ‘’Valhalla’ en ‘Avalon’ zijn daar goede voorbeelden van en het is bijzonder leuk om een gastbijdrage van Doro te ontwaren in ‘Valhalla’. Zij is niet de enige gast echter, want het titelnummer krijgt bezoek van ene Dag Alexis van SDP en als uitsmijter is ‘Lords Of Fyre’, gebracht samen met Lord Of The Lost. Dit kon niet beter getimed zijn, want deze herfst doen beide bands een co-headlinetour door Duitsland. ‘The Tale Of Sam The Brave’ voert de luisteraar naar het Midden-Oosten en ‘Name Der Rose’ verwijst duidelijk naar de filmklassieker. Afwisseling genoeg dus op dit eerste studioalbum dat deels Duitse en deels Engelse teksten handhaaft. Telkens is er toch iets nieuws te ontdekken, zodat Feuerschwanz vast nog een hele poos het succes kan uitbreiden.