Met Feradur mag ik voor het eerst bewust kennis maken met death metal uit Luxemburg, en deze eerste ontmoeting is er een geworden die ik niet snel zal vergeten. Met de inzet van drie gitaristen wordt vrijwel direct duidelijk waar de prioriteiten van het kwintet liggen en zorgt deze inzet niet alleen voor een hele dikke sound, maar bestaat hierdoor de optie de brachiale kant ook van een heel prettig, melodieus randje te voorzien.

Erg bijzonder vind ik vooral dat bij mij niet direct één van de toonaangevende pioniers van de melodic death metal binnenschieten, want de mannen rondom vocalist en gitarist Mario Hann brengen een volledig eigen stukje inbreng in hun muziek en weten in elke song menig ander metal genre te verstoppen. Lichte pagan invloeden, thrashy momenten, lichte raakvlakken met black metal en bruut death metal geweld. Mooi en opvallend zijn ook de creatieve en zeer afwisselende intro`s van bijna alle songs. De kunst bestaat hier dan ook om van een hele plaat, ondanks alle experimenten vanuit allerlei andere genres, een mooi geheel te creëren die zich makkelijk van voren naar achteren laat beluisteren. Dit zou in de toekomst eventueel een klein aandachtspuntje voor de Luxemburgers zijn, maar je kan het ook als typerend karakter van de muziek kunnen bestempelen. Al met al een aardig potje muziek!